Koeienboer ontdekt nu wat varkenshouder al wist

Koeienboeren worden nu geconfronteerd met iets wat varkenshouders al lang weten: Op de keper beschouwd gaat alles gewoon door en verandert er helemaal niets, ondanks mooie vooruitzichten.

Het wordt weer zomer en de vakantiekoorts slaat weer toe. Ook dit jaar worden de tent, luchtbedden, opblaasboot en wegwerpbarbecue weer ingeladen om ergens op een camping in Frankrijk te worden uitgepakt. Ieder zijn meug, maar Frankrijk is voor ons gezin het vakantieland bij uitstek. Of het nu via de route du soleil, de périphérique of de route nationale is, je komt altijd wel uit op een plek waar je je enkele weken de spreekwoordelijke God in Frankrijk mag wanen. Tijdens de autorit draaien we cd’s met Franse chansons helemaal grijs.

Even – relatieve – rust aan het juridische front

In de zomerperiode staan de werkzaamheden bij rechtbanken, gemeenten en ministeries op een laag pitje. Het is bij uitstek de gelegenheid om tussen de vin en Paturin door de ontwikkelingen die in het eerste halfjaar in de agrarische sector hebben plaatsgevonden de revue te laten passeren en te speculeren over wat er nog komen gaat.

Voor de intensieve sectoren lijkt er (eindelijk) rust aan het front. Rust is in de sector overigens een relatief begrip, maar in het licht van de wijzigingen die zich bij de melkveehouderij aandienen, mag ik deze term wel gebruiken. Het vervallen van het melkquotum, waar reikhalzend naar werd uitgekeken, heeft wellicht niet gebracht wat menigeen had verwacht. In 2015 werd de melkveehouderij geconfronteerd met een eigen – aanvullende – mestverwerkingsplicht. Nu staat er een AMvB voor de deur, met het oog op het reguleren van de grondgebondenheid.

Den Haag wil koeien in de wei, maar afdwingen is verkeerd

Ik kan mij voorstellen dat Den Haag graag koeien in de wei ziet – ik neem aan in het Groene Hart. Maar de wens om dit vast te leggen, miskent naar mijn idee de realiteit. De tendens naar schaalvergroting en concentratie, optimalisatie van de productie en de stijgende grondprijs in combinatie met groeiende (technische) mogelijkheden op bedrijven maakt het verplicht voorschrijven van een zekere mate van grondgebondenheid tot een achterhaald concept.

Politiek draagvlak voor grondgebonden veehouderij

Toch zal het aandringen op weidegang ervan komen, want op dit moment is er voor grondgebondenheid voldoende politiek draagvlak. Sterker, de Kamer heeft de staatssecretaris – die er toch wat genuanceerder over dacht – opgedragen om er werk van te maken.

Melkveesector lijkt op slot te gaan

Zoals het er nu naar uitziet, wordt de melkveesector de komende jaren op slot gezet. De definitieve regels en uitzonderingsgevallen zijn nog niet bekend, maar duidelijk is met de huidige voorliggende contouren al wel dat er forse beperkingen worden opgelegd in de vorm van quotering, referentiejaren en landbouwareaal in verhouding tot dieraantallen.

Quotum is weg, maar er is weinig perspectief

Het melkquotum is vervallen, maar daar komt weinig of geen vrijheid of ontwikkelingsperspectief voor in de plaats. Op de keper beschouwd gaat alles gewoon door en verandert er helemaal niets. De koeienboeren worden geconfronteerd met wat de varkenshouders al lang weten, en wat de Poppy’s al in 1971 zongen: ‘Non, non, rien n’a changé’. Die staat overigens ook op mijn cd. Ik denk dat ik die dit jaar maar thuis laat …