‘Volop crisis in de varkenshouderij’

Wat ooit een bloeiende varkenshouderij was, is momenteel een noodlijdende en armoedige sector, aldus columnist Dirk Dekker.

Onlangs las ik voor het slapengaan nog even de email. Ik schrok me rot. Een goede en gewaardeerde collega schrijft dat hij het bijltje erbij neergooit. Een bedrijf met een goede omvang; hij een harde werker die met veel inzet een prachtbedrijf heeft opgebouwd, moet dit meemaken. Schrale troost: hij is niet de enige. Wat eens een bloeiende varkenshouderij was is nu een noodlijdende en armoedige sector.

Er moet wel betaald worden

Voor een varkenshouder zo’n beslissing neemt, is er veel aan voorafgegaan, ontzettend veel nare gesprekken met altijd hetzelfde onderwerp: geld. Iedereen die op je erf komt, doet dat om aan je te verdienen. Men wil je ontzettend graag van dienst zijn, maar er moet wel betaald worden.

Klussen die energie kosten

Vanwege het uitblijven van rendement is er voor veel bedrijven nooit meer een extra arbeidsbeloning in de vorm van een aangekocht stukje grond, een andere auto of een gerenoveerd onderdeel van het bedrijf. Dingen waar je energie van krijgt zijn er niet meer, alleen maar klussen die erg veel energie kosten. En niet te vergeten wat je allemaal al extra gedaan hebt.

Alles zelf doen

Nergens bel je meer een loodgieter voor, want dat kost geld. Zelf verhelpen die storing dus, hoewel je al tachtig uur bezig bent met het verzorgen van je dieren, want die mogen er natuurlijk nooit onder lijden. Vakantie of een uitje buiten de deur kosten geld, dus dat doen we niet meer.

Banken hebben ook schuld

Er wordt door diverse partijen flink verdiend aan het product varkensvlees, erg zuur. In de winkelschappen is het echt niet goedkoper geworden. Ergens is de afzet van ons mooie product niet goed georganiseerd. Hoe het wel moet, weet ik ook niet. Wist ik het maar.

Banken hebben natuurlijk ook schuld. Het had nooit zover mogen komen. Overgefinancierd geeft te hoge kosten. Het rare is dat je gelijk als er problemen zijn een hogere rente gaat betalen. Ja, banken lopen inderdaad meer risico bij probleemgevallen. Maar zo vergroot je de betalingsachterstand en geef je misschien wel het laatste zetje. Vooral de voorheen coöperatieve geldverstrekker is hier goed in.

Gezond boerenverstand

Nederland moest volgens de banken en andere erfbetreders de kraamkamer van Europa worden. Nu zien we het resultaat. Een noodlijdende sector. In het woord adviseur zit het woord zeur en in ambtenaar het woord naar, dat zegt genoeg denk ik. Mijn devies: gewoon naar adviseurs luisteren, maar vervolgens je eigen kop blijven volgen. Met gezond boerenverstand kom je het verst.

Ongetwijfeld komen er weer betere tijden, het is alleen de vraag wie het zolang kan volhouden. In deze afvalrace zullen nog heel veel klappen vallen. Eén ding is zeker, mensen blijven voeding nodig hebben, dus klanten zijn er genoeg en daarmee geef ik ook de nut en noodzaak aan van ons bestaan.