Hoezo hoogproductief? (2)

Mijn vorige blog deed veel stof opwaaien. Een reactie van mijn kant mag daarom niet uitblijven.

Oei, heftige reacties op mijn vorige blog met daarbij de nodige verdachtmakingen. Dat ik word betaald door LTO om zoiets op te schrijven. Of iets tegen vrouwelijke voorzitters of varkens zou hebben. Dat is allemaal niet aan de orde.

Een toelichting van mijn kant mag daarom niet uitblijven. Wat de journalistiek hoort te doen is zaken signaleren, wegen en vervolgens duiden of becommentariëren. De inhoud van de bewuste blog is dus niet uit de lucht gegrepen. Een voorbeeld: in februari dit jaar was ik op uitnodiging van Varkens Vandaag te gast bij het ANP. Hoofdredacteur van deze nieuwsfabriek Marcel van Lingen hield de aanwezigen, waaronder een aantal varkenshouders, dit voor: het is zinloos te vertellen dat het allemaal wel meevalt met de problemen in de varkenshouderij, als de pers en maatschappij daar een heel ander beeld bij hebben. Aan deze uitspraak dacht ik direct bij het lezen van de term ‘hoogproductieve veehouderij’.

Wel geïnformeerd

Tevens wordt  gesuggereerd dat ik niet op de hoogte ben van de ontwikkelingen in de varkenshouderij. Zo is het niet. Ik weet dat zeugen in groepen lopen, veel minder antibiotica worden gebruikt, de stallen emissiearm zijn en dat er aandacht is voor energiebesparing. Maar zoals ook wordt aangehaald in reactie nummer 20 onder mijn vorige blog, levert dat de varkenshouderij vooralsnog geen credits op. Het is niet voor niets dat Ingrid Jansen tijdens de persconferentie waarin ze werd voorgesteld als beoogd voorzitter vertelde dat imagoverbetering speerpunt wordt in haar toekomstige functie. Ondanks alle doelen die de varkenshouderij heeft bereikt in de afgelopen jaren blijven nieuwe, kostprijsverhogende regels zich opstapelen. Volgens mij ontkomt de sector er daarom niet aan om een echte draai te maken.

Zware taak

Maar ik heb niets tegen Ingrid Jansen, de varkenshouderij of de NVV, net zo min als LTO een streepje voor zou hebben. Integendeel, ik doe dit werk juist omdat ik een sterke affiniteit heb met de landbouw. Maar de term hoogproductieve veehouderij triggerde mij om een opiniestuk te schrijven.

De gewraakte blog zou ook als een eyeopener kunnen dienen en taboes bespreekbaar maken. De discussie over imago is wel de meest fundamentele die momenteel wordt gevoerd in de varkenshouderij. Ik wil daaraan mijn bijdrage leveren. Wat schiet je op met elkaar alleen maar schouderklopjes geven? Kritiek heeft dikwijls ook een positieve kant. Ik neem die ook ter harte en probeer er mijn voordeel mee te doen.

Tot slot wil ik Ingrid veel succes wensen als ze na maandag aan de slag gaat als NVV-voorzitter. Dat het voorzitterschap geen sinecure is, besef ik ook. Temeer omdat de verdiensten al zo veel jaren marginaal zijn in de varkenshouderij.