Nieuw antibioticabeleid

Vanaf maart wordt het antibioticabeleid flink aangescherpt. Om daar invulling aan te geven, is een flinke inzet van boer en dierenarts nodig.

Regelmatig heeft u de afgelopen jaren de column van Rudolf Raymakers, varkensdierenarts in Someren (N.-Br.), kunnen lezen. Met plezier heeft hij zijn visie op het gebied van varkensgezondheid met u gedeeld. Aan mij de eer hem op te volgen. Rudolf is mijn collega bij De Varkenspraktijk, een samenwerkingsverband van dierenartsen in Oss en Someren, die zich enkel en alleen met varkens bezighouden. Hoewel … ik tap wel eens een buisje bloed bij een koe, of onderzoek op een varkensbedrijf de hond als hij wat mankeert.

Maar daar blijft het bij. Ons vak wordt steeds meer gedifferentieerd, dierenartsen gaan zich meer op één diersoort richten. Een logische ontwikkeling, want er wordt specifieke kennis gevraagd. Niet alleen op het gebied van diergezondheid, ook rond regelgeving. Of dat dan niet saai is, wordt mij wel eens gevraagd. Het tegendeel is waar. Mijn kleinste bedrijf telt één zeug met zo nu en dan een toom biggen, op een zorgboerderij waar verstandelijk gehandicapten werken. Als de zeug net gebigd heeft, is de vaste verzorger er niet bij weg te slaan en ligt hij samen met de biggen onder de lamp!

Het grootste bedrijf heeft 1.500 zeugen, een druk bedrijf met een leuk team van mensen die hart hebben voor hun vak. Ieder heeft zijn eigen manier van werken, maar samen gaan ze ervoor: het afleveren van gezonde biggen van goede kwaliteit. Waardevol om hieraan een steentje te kunnen bijdragen.

Aan het begin van dit jaar zijn we op de bedrijven, maar ook van achter de laptop op de praktijk al druk bezig met de veranderingen die ons allemaal te wachten staan. Zo wordt het antibioticabeleid vanaf maart flink aangescherpt.

‘Je mag straks helemaal niks meer spuiten’, hoor ik wel eens zeggen. Dat valt gelukkig mee. Het flesje met penicilline, een eerstekeusmiddel, mag gewoon in de koelkast staan, maar dan moet wel duidelijk in het behandelplan te vinden zijn bij welke verschijnselen en diergroep het gebruikt wordt. Een kwestie van goed vastleggen dus. Voor koppelbehandelingen geldt dit niet. Even bij de praktijk ‘een zak oxy’ bestellen is vanaf maart niet meer zo vanzelfsprekend. Terwijl snel kunnen ingrijpen bij zieke varkens erg belangrijk is, ook om verergering van problemen binnen het bedrijf te voorkomen. Dit blijft gelukkig wel mogelijk, alleen gaat dit vanaf maart ‘op recept’, nadat de diagnose gesteld is.

Voor tweedekeusmiddelen zijn weer aparte regels. Dit zijn antibiotica waarvoor zeer goede redenen nodig zijn om ze in te zetten, vanwege het belang voor de humane geneeskunde. Alleen voor colidiarree bij jonge biggen en bij hersenvliesontsteking mag onder strikte voorwaarden een tweedekeusmiddel aanwezig zijn op het bedrijf.

Schrijven van deze column vormt voor mij een uitdaging, maar de volgende uitdaging is veel groter: goed overwogen, beperkte inzet van antibiotica op varkensbedrijven, de juiste onderbouwing, een sluitende administratie en toch praktisch, vlot en zo min mogelijk kostenverhogend voor u als varkenshouder! We gaan ons best doen.