Brrr, koud!

In de tweede week van januari was het hier min 26 graden. Met een halve meter sneeuw voelde het aan als min 37. Dat betekent voorzorgsmaatregelen nemen.

Op maandag reden er geen schoolbussen en op dinsdag waren de scholen zelfs gesloten. De kinderen bleven dus twee dagen thuis. Ikzelf ben die dagen ook niet de weg op geweest. Alles om veiligheidsredenen. Als je met deze kou strandt, heb je kans dat hulpdiensten je niet snel genoeg kunnen bereiken met alle gevolgen van dien. Ik hoorde een verhaal over een spermakoerier die twintig uur in zijn auto heeft gezeten voordat er hulp kwam. Gelukkig had hij zich goed voorbereid met een overlevingspakket en een volle tank benzine. Het sneeuwde zo hard, het zicht was slechts een meter, dat ze hem zelfs op snowmobiles niet konden bereiken. Ik heb dat gelukkig nog niet meegemaakt.

Verboden terrein

Als het te gek wordt sluiten ze hier de wegen af en halen ze de sneeuwschuivers van de weg. De weg is dan verboden terrein, zelfs voor veehouders die hun vee verderop moeten verzorgen. Medewerkers blijven dan in de stallen slapen omdat ze niet meer naar huis kunnen. Een uurtje naar het noorden was er veel meer sneeuw dan hier bij ons. Ik had een klant aan de telefoon die uiteindelijk toch naar zijn stal ging: achteruitrijdend over de weg met de trekker met snowblower op volle toeren. Niet voor te stellen als je het niet meegemaakt hebt.