Noorse varkenshouderij.</p> <p><em>Foto: Mark Pasveer</em> VarkensAchtergrond

MRSA-sanering in Noorse varkenshouderij kostbaar

De Noorse overheid mikt via een strikte saneringsstrategie op nul MRSA in de varkenshouderij. De aanpak verloopt echter lang niet soepel, vooral door gebrek aan een goede compensatieregeling. Varkenshouders- en fokkerijorganisatie Norsvin heeft aangedrongen op verbetering. Uitgangspunt: MRSA is geen dierziekte en de bestrijding kan daarom niet voor rekening van de boer komen.

De antibioticaresistente stafylokokken (MRSA) worden in de Noorse varkenshouderij rigoureus bestreden. Alle bedrijven worden gescreend op de bacteriën in kwestie en als blijkt dat deze de kop opsteken moet er worden gesaneerd – en wel door de hele varkensstapel te ruimen. De gebouwen worden voorts gedesinfecteerd. Volgens Norsvin brengt dat voor de getroffen ondernemers extreem hoge kosten met zich mee en het vergt bovendien relatief veel tijd voor de ontsmetting helemaal is doorgevoerd.

Dure maatregel voor varkenshouders

Het door de overheid genomen bestrijdingsinitiatief verloopt daarbij niet zonder forse fricties. Dat blijkt uit berichtgeving van belangen- en fokkerijorganisatie Norsvin, moederbedrijf van Topigs Norsvin. “Noorwegen is het enige land ter wereld met een strategie voor het uitbannen van MRSA in de varkensstapel. Ook al oogsten we daarmee nationaal en internationaal grote waardering; de maatregel is uiterst duur geweest voor de getroffen varkenshouders”, zo blikt de organisatie in haar jaarverslag terug op 2015. In de loop van dat jaar werden alle fokkerijbedrijven en de grotere vleesvarkensbedrijven gescreend, waarbij MRSA werd vastgesteld in 34 gevallen, waarvan de meeste de besmetting hadden opgedaan via contactbedrijven.

“Alles wijst erop dat op slechts één bedrijf sprake is geweest van een primaire introductie van MRSA”, aldus Norsvin. De organisatie tekent daarbij aan dat de saneringsstrategie de zaak is geweest waaraan het bestuur de meeste tijd heeft moeten besteden.

Compensatieregeling

Het grote probleem is de hoogte van de compensatie die de overheid biedt voor de rigoureuze aanpak. Toen de sanering van start ging was daarover nog niets vastgelegd. Een compensatieregeling kwam pas halverwege vorig jaar rond, maar die dekt niet het volledige verlies bij sanering. Bij sommige varkenshouders liepen de verliezen hoog op. Bovendien werd de sanering door de autoriteiten niet overal op dezelfde wijze toegepast en dat heeft lokaal tot onderlinge conflicten geleid in de varkenshouderij.

Norsvin meent dat de compensatieregeling drastisch moet worden verbeterd. Als uitgangspunt geldt voor Norsvin en de overige landbouworganisaties, dat MRSA niet kan worden beschouwd als een dierziekte en dat het daarom niet logisch is als de boeren voor de kosten van de sanering moeten opdraaien, ook niet voor delen daarvan. De dierziekteverzekeringen moeten daarom evenmin worden belast als de bacterie op een bedrijf heeft toegeslagen. Er is echter hoop voor Norsvin en de varkenshouderij. In februari is door het landbouwministerie een verbeterde compensatieregeling op tafel gelegd voor een horingsronde.

Beheer
WP Admin