Fosfaattoestand maisland daalt

Wageningen – De fosfaattoestand op maispercelen daalt. Dit is het gevolg van het feit dat de onttrekking groter is dan de gebruiksnorm. Dat stelt BLGG op basis van cijfers van akkerbouwpercelen in de afgelopen 10 jaar.

Uit een vergelijking van de periode 2004–2008 met die van 2010-2014 blijkt dat 53 procent van de percelen met een daling van de beschikbare hoeveelheid fosfaat te maken heeft. 36 procent van de percelen toont een stabiele fosfaatbeschikbaarheid en slecht 11 procent vertoont een stijging.

Ten koste van productiecapaciteit

BLGG stelt dat de dalende hoeveelheid beschikbaar fosfaat ten koste gaat van het opbrengend vermogen van de grond en daarmee ook de productiecapaciteit. De fosfaatonttrekking van 17 ton droge stof mais per hectare is 75 kilo, terwijl de gebruiksnorm op grond met een hoge fosfaattoestand maar 50 kilo per hectare is. Dus is de afname 25 kilo per jaar.

Beschikbaarheid in balans

De fosfaatbeschikbaarheid daalt daardoor, maar zal ook niet blijven dalen. Er zal een nieuw evenwicht ontstaan omdat de bodemvoorraad, die nog wel hoog is, fosfaat kan bufferen in de vorm van nalevering.

Schatting maken van onttrekking fosfaat

Volgens BLGG is het daarom zaak om voor aanvang van de maisteelt een goede schatting te maken van de onttrekking, bijvoorbeeld op behaalde resultaten bekend uit de Kringloopwijzer. Samen met een goede mestanalyse kan dan naar behoefte worden bemest.

Koppeling met Kringloopwijzer

Daarom zou het volgens het laboratorium ook goed zijn als de fosfaatplaatsingsruimte ook gekoppeld wordt aan de Kringloopwijzer. Dan ontstaat er evenwichtsbemesting zodat bodemvruchtbaarheid en productie op peil kunnen blijven bij minimale verliezen. Daarbij hoort dat de meeste mest op de hoog opbrengende gronden moet worden gebracht omdat daar de benutting het hoogst is.