Mais beoordelen op innovatieveld van ForFarmers

Het innovatieveld bij loonbedrijf De Weer in Bornerbroek (Ov.), vanuit de lucht. In het midden acht verschillende maisrassen strak naast elkaar. Het groepje veehouders met een teeltspecialist staat voor het (halfvroege) ras Dakini, dat in de rassenlijst 104 scoort op voederwaarde-opbrengst. “Dit is echt een topper en je ziet het verschil met de rassen er naast”, zegt Jos Westerhof van ForFarmers. – Foto’s: Michel Velderman

Kijk nog maar eens van boven over het veld: achter het blok met acht maïsrassen staan drie sorghumrassen met een duidelijk verschil in hoogte. De meest rechtse baan is ‘Little Giant’. Minder hoog, minder massa, maar wel het hoogst in zetmeel door de dikke, goed met zaden gevulde pluimen.

Vooraanzicht van het gewas ‘Little Giant’, met tweederde van de hoogte van het ras ernaast. “Je bent geneigd naar het forsere gewas te kijken”, zegt Ronald van Hal, innovatiemanager ruwvoerteelt. “Maar deze heeft een flink hogere zetmeelopbrengst, omdat er veel en goed gevulde pluim op staat. De hogere brengen massa, met relatief meer structuur. Sorghum kan nog niet concurreren met mais.”

Pluim en zaden van sorghum van dichtbij bekeken. Het is voor adviseurs en veehouders wennen om de rijpheid en inkuilbaarheid op het veld te beoordelen. In proeven laat sorghum zetmeelgehalten zien van 150 tot net boven de 300. Lager dan maïs en bovendien niet homogeen in het gewas. Van Hal: “Er is nog wat veredeling te doen. Sorghum kan met 130 liter water een kilo drogestof produceren, tegen 190 liter voor maïs. En dat met slechts 50 kilo stikstof. Een droogtetolerant gewas met enorme potentie voor zandgronden met waterschaarste.”

Een uitgegraven wortelkluit van sorghum: grotere kluit, fijnere wortels die dieper gaan dan mais. Vergelijk met de volgende foto van mais.

Vergelijkbare opname van een wortelkluit van een maisplant.

Acht maisrassen, met gps gezaaid en strak in het gelid. De kleur en hoogteverschillen laten mooi zien dat er wat te vergelijken valt. Dakini, in het midden, springt eruit met een 104 voor voederwaarde-opbrengst op de rassenlijst en ziet er in het geheel ook robuust uit. Wie vaker te kampen heeft met builenbrand heeft aan Dakini ook een goede, maar zeker Skandik scoort goed op resistentie voor deze schimmel.

Veel weerzin tegen de plicht voor 1 oktober een vanggewas te zaaien: onderzaai in het voorjaar zou de oplossing zijn, maar geeft matig resultaat. Op het innovatieveld zijn rammenas, bladkool en rogge vergeleken met de gebruikelijke rietzwenk en Italiaans raaigras. Probleem: bladkool en rammenas lopen bij de oogst veel rijschade op van de banden.

Onderzaai met Engels raai en Italiaans raai laat zich nu amper zien. Na de oogst komt er licht bij en komt er toch snel gras op, verwacht Ronald van Hal. Hetzelfde gaat op voor rietzwenk.

“Snij de korrel met een scherp mes in de lengte open, dan kun je de rijpheid veel beter beoordelen dan met je nagel op een korrel”, zegt Ronald van Hal. De zogenoemde ‘melklijn’ tussen droog en vochtige inhoud zegt veel. Deze maïs is nog te vochtig. Voor een compleet beeld verdient ook de stengel aandacht….

Neem een stuk stengel op een halve meter boven de grond….

Kijk of het droog genoeg is om te knakken….

Draai met twee handen stevig tegen elkaar in om de vochtigheid van de stengel te beoordelen. Bepaal met korrel en stengel samen de rijpheid en inkuilbaarheid van het gewas, met 37% droge stof als ideaal. Van Hal: “Schiet niet in de stress als de loonwerker bij je buurman verschijnt. Bepaal zelf je oogstmoment en desnoods twee momenten, want de verschillen zijn dit jaar groot.”