‘Lapwerk met fosfaatrechten’

Met ongekende spoed is een wetswijziging over de fosfaatrechten door de Kamers gejast. Nu de Eerste Kamer akkoord is, gaat het afromingspercentage op de verhandelde rechten omhoog naar 20%. Je zou dit een politiek succesje voor minister Schouten kunnen noemen.

Maar veel vertrouwen geeft het niet. Wie garandeert dat dit de laatste ingreep is? De debatten in de Tweede en Eerste Kamer tonen nog eens hoe glibberig het pad is waarlangs de fosfaatrechten zijn ingevoerd. Zo leunt deze ingreep van Schouten zwaar op een nog niet formeel bevestigde interpretatie van afspraken met Brussel, namelijk dat (een deel van het) vleesveefosfaat niet meetelt voor het melkveeplafond.

Uitgegeven rechten en geproduceerde hoeveelheid fosfaat

Een opmerkelijke kwestie is verder het verschil tussen uitgegeven rechten en geproduceerde hoeveelheid fosfaat. De minister bevestigde in het debat dat Nederland afgerekend wordt op de geproduceerde hoeveelheid fosfaat (die naar alle waarschijnlijkheid wél onder het plafond uitkomt) en niet op de uitgegeven rechten. Eurocommissaris Vestager zou hebben gezegd, dat Brussel toch het aantal rechten onder het plafond wil hebben. Een verslag daarvan komt echter alleen vertrouwelijk beschikbaar voor Kamerleden.

Wantrouwen in de sector

Dat zo’n belangrijke ingreep omgeven is met zulke geheimzinnigheid voedt het wantrouwen in de sector, dat toch al niet klein was, en ook gevoed is door de teloorgang van het PAS.