Martijn van Dam, staatssecretaris van Economische Zaken, voelt niks voor steun aan individuele boeren.</p> <p><em>Foto: Koos Groenewold</em> RundveeOpinie

‘Boer staat alleen’

“We staan er alleen voor”, klaag ik aan de keukentafel. “Elke bobo heeft wijze woorden voor en over ons, maar als puntje bij paaltje komt zijn ze er niet.”

“Wie bedoel je?”, vraag Hans.

“Een heel rijtje. Staatssecretaris Van Dam voelt niks voor steun aan individuele boeren. Marktbescherming zet boeren op achterstand, vindt hij. Van zuivelbobo Joosten weten we dat boeren lui worden van marktbescherming. Mensen van de banken, zoals directeur Huirne, constateren dat de rol van de Nederlandse boer als koploper in het beheersen van kosten voorbij is. Hij pleit nu voor investeren in duurzaamheid.

‘Ze kunnen wel roepen dat we moeten investeren in duurzaamheid, maar ze leveren er geen verdienmodel bij’

Ik vervolg: “En dat terwijl zijn bank een paar jaar terug voor het afschaffen van de melkquotering volop nieuwe stallen financierde. Onze eigen bankman zei toen nog dat de laagste kostprijs altijd wint. Welnu, als de opbrengstprijs zo laag is als nu, is elke kostprijs te hoog. Dan kunnen ze wel roepen dat we moeten investeren in duurzaamheid, maar ze leveren er geen verdienmodel bij. Kwaliteit en duurzaamheid wordt door de consument met de mond beleden. In de supermarkt beslist hij anders. Daar hebben wij mee te maken.”

“Wat een gezeur”, legt Hanna mij het zwijgen op. “Kijk eens naar mooie droge weken van begin mei. Wat hebben we onder ideale omstandigheden een goede kuil kunnen maken. Het werk ging twee keer zo snel als anders. De koeien zijn gezond en wij ook. Wat wil je nog meer?”

‘Je bent een zeurpiet en geen ondernemer. Dit is een slecht jaar, maar dan is toch niet alles verkeerd?’

“Moeder heeft gelijk”, valt Hans haar bij. “Je bent een zeurpiet en geen ondernemer. Die heeft nu eenmaal te maken met goede en slechte jaren. Dit is een slecht jaar, maar dan is toch niet alles verkeerd? Als je hier aan de keukentafel ook nog zit te morren, is er helemaal geen bal meer aan. En het wordt wel weer beter.”

“Zo is het”, knikt Hanna, dankbaar voor de steun.

‘Waar zijn alle wijspraters in goede tijden, nu veel boeren daadwerkelijk steun nodig hebben’

Ik zeg maar niets meer en ga naar buiten. De zon schijnt, de koeien grazen rustig in de wei. Op het erf schieten de bloemen door het gras. Mooi. Maar toch kan ik mijn trieste gemoed niet kwijtraken. Waar zijn al die wijspraters in goede tijden, nu veel boeren daadwerkelijk steun nodig hebben?

Beheer
WP Admin