‘Enten tegen IBR is dweilen met de kraan open’

Boeren enten tegen IBR, maar de buitengrens staat nog ver open. Waanzin, kom met een verplicht programma.

Maatschap Ruitenberg in Wezep (Gld.) lastte haar open dag af nadat er een IBR-uitbraak geconstateerd was. Dat is de tweede afgelasting wegens IBR in relatief korte tijd.

Goedkope Duitse melkkoeien niet voor niets goedkoop

Die afgelastingen zijn verstandige beslissingen. Toch is het treurig dat het zover moet komen. Nederland heeft nog steeds geen IBR-vrije status en zet ook geen echte stappen in die richting. Melkveehouders wijzen naar de kalverhouderij als belangrijke insleper van smetstof, maar ze vergeten hun collega’s te noemen die goedkope Duitse melkkoeien importeren. Die zijn maar om één reden goedkoop; in Duitsland moeten melkveehouders deze dieren afvoeren na positieve IBR-tests. Voor de export brengen ze dan meer op dan voor de dood. Meestal is het de kopers bekend dat de dieren positief testten.

Zoek fout niet bij een ander, maar op eigen bedrijf

Het is hoog tijd dat de sector haar schroom overboord zet. De IBR-affaire met BVD-besmette entstof ligt al 17 jaar achter ons. Zeker, ook over de nieuwe generatie entstoffen doen wel ­geruchten de ronde, maar nergens is een oorzakelijk verband met schade aangetoond. Boeren hebben snel de neiging de fout bij een ander te zoeken in plaats van op het eigen bedrijf en in het eigen functioneren. De slijterkoeien begin deze eeuw zijn ook nooit opgelost. Ook in andere diersectoren gaan vage ziekten rond, die na enige tijd ineens ‘vanzelf’verdwijnen, meestal als de prijzen aantrekken.

Nederland is vieste jongetje van Europa qua IBR

Nederland is het vieste jongetje van Europa op het gebied van IBR. Er is geen verplicht entprogramma, restricties bij import gelden niet. Iedereen mag besmette dieren importeren, en dat gebeurt dus ook. Zo word je nooit vrij van de ziekte. Meer dan de helft van de bedrijven ent, maar loopt toch nog elke dag risico op smetstofinsleep. Het is dweilen met de kraan open.

De zuivel kan een enting via de de leveringsvoorwaarden afdwingen, maar laat dat na en wil dat overlaten aan het collectief. Tja. Dezelfde werkwijze als bij grondgebondenheid en fosfaatrechten. Niet kiezen is daarbij fataal gebleken.