Boeren in Oost-Oekraïne

Om een aantal redenen was mijn bezoek aan deze privéboeren heel interessant. Ten eerste omdat deze bedrijven allemaal op ongeveer 100 kilometer van de stad Donetsk liggen. Gezien de situatie in Donetsk verwacht je toch enige spanning en onrust, maar daar was niets van te merken. Geen roadblocks, geen militairen, ik heb helemaal niets aparts gezien of gehoord.

Structuur van een familiebedrijf

Daarnaast was het interessant te zien hoe dit project is opgezet. Het is niet zomaar ergens geld inpompen en een paar stallen bouwen. Nee, er is een complete structuur opgezet van coöperaties, melkcontrole, advies en melkafzet. In feite is het de structuur die we in Nederland kennen rondom familiebedrijven.
Ik was echt onder de indruk van de inzet en organisatie rondom dit project. Normaal gesproken focust Difco zich vooral op de grotere bedrijven van 500 en meer melkkoeien. Vooral omdat de structuur van onder anderen veeartsen en inseminatoren niet aanwezig is. Dus moet je het zelf organiseren. Dan is een aantal van 500 koeien toch wel een minimum om dat soort zaken te kunnen organiseren.

Extreem lage melkprijs

Maar hier hadden ze dit ondervangen door het via coöperaties te organiseren en met de support van Danone en de Canadese overheidsinstantie CIDA. Een interessante aanpak, maar nog voor een te groot deel leunend op externe bijdragen. Verder hebben ze de wind ook niet mee, want net als in Nederland is de melkprijs extreem laag in Oekraïne. Dus geld verdienen is lastig met koeien. Desondanks heb ik goedlopende bedrijven gezien die het netjes voor elkaar hebben.

Groot geen garantie voor succes

Tegelijkertijd is in deze regio een van de grote voorbeeldbedrijven failliet gegaan. Dit melkveebedrijf werd ruim tien jaar geleden opgezet als hét model voor heel Rusland. Toch is het nu failliet. Groot is dus niet een garantie voor succes. Alles staat of valt met goed management. Dat is bij grote bedrijven altijd een uitdaging.

Werken in het belang van het bedrijf

Natuurlijk gaat dat bij familiefarms, ofwel familieboerderijen, die geen ervaring hebben met moderne melkveehouderij en hoogproductieve koeien ook niet vanzelf. Maar dan is er in elk geval een stukje eigenbelang en wordt er niet gedacht: '17.00 uur einde werkdag en nu naar huis'. Nee, net als in Nederland kijken deze mensen niet op een uurtje meer, wel of niet betaald. Ze doen het in het belang van het bedrijf.