‘Van Dam als in beton gegoten’

Toegegeven, staatssecretaris Van Dam heeft het niet gemakkelijk met de fosfaatrechten. Er zijn veel redelijke wensen, die eigenlijk wel ingewilligd zouden moeten worden. Het totaal daarvan kost zoveel rechten, dat het belang van de andere boeren wordt geschaad. Van Dam kan ze daarom moeilijk toezeggen.

Wat zijn dan reële wensen? In mijn beleving die van de grondgebonden boeren. Ze hebben niet bijgedragen aan het fosfaatoverschot.

Of het invullen van de latente ruimte. Je zult als boer maar even kalm aan gedaan hebben omdat je zoon of dochter nog niet had besloten om op te volgen. Als hij dat nu doet, ontbreekt de mogelijkheid uit te breiden zonder fosfaatrechten te kopen. Of de dochter, die plotseling met een vriend thuiskomt, die graag boer wil worden. Wat zou het jonge geluk toenemen als er latente fosfaat ruimte was, zodat het bedrijf kan uitbreiden.

Generieke korting fosfaatrechten niet boven 8%?

Dan de toezegging om de generieke korting niet groter te laten worden dan 8%. Het is reëel de staatssecretaris hieraan te houden. Maar is het ook reëel om daarmee alle andere groepen met goede argumenten niet te belonen? Zij zijn niet de oorzaak dat we door het fosfaatplafond schoten.

Als Brussel niet opnieuw derogatie verleent, zou dat ramp zijn

Moeilijk. Zoveel belangen, zoveel meningen. Van Dam is niet te benijden. Het staat als een paal boven water dat de fosfaatproductie naar beneden moet. Als Nederland daar geen acceptabele wetgeving voor maakt, komt er vanuit Brussel geen nieuwe toestemming voor derogatie. Dat zou rampzalig zijn. Daarom kan ik mij de hartstochtelijke oproep van Piet Boer van FrieslandCampina ook wel voorstellen. Nu te roekeloos omgaan met de fosfaatrechten kan ons de derogatie kosten.

Dat wil ook de staatssecretaris niet. Hij wekt echter niet de indruk erg gebukt te gaan onder de protesten tegen zijn voorstellen. Zijn mening staat als in beton gegoten. Het voorstel blijft zoals het is en daar mag de Tweede Kamer deze week over debatteren.

‘Grondgebondenheid en biologisch om PvdA te plezieren’

Zal er nog wat veranderen? Niet veel, denk ik. Een paar scherpe randjes er afhalen om de PvdA te plezieren. Bijvoorbeeld voor grondgebondenheid en biologisch. Dat zijn ze aan hun stand verplicht.

Maar verder gaat alles gewoon door. Wat ook de Melkveehouderijvakbond beweert over de waterkwaliteit en aanpak per bedrijf, zoals in België. Het is jagen op een haas zonder geweer. De strijd is gestreden en we kunnen niet anders dan toegeven dat we het over ons zelf hebben afgeroepen. We molken tegen de klippen op, toen de quotering verdween. De donkere wolk van de fosfaatoverschrijding zagen we niet, of in ieder geval besteedden we er geen aandacht aan.

En zo is het nu. Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten. Dat geldt voor de hele sector en is sneu voor de boeren, die geen blaren hebben.