Verhuizing (2): Sociaal met de Noorse taal
Eleonie Pijl woont sinds 2009 met haar gezin in Noorwegen. Zij zijn pas verhuisd naar hun eigen melkveebedrijf. Deze keer blogt zet ze hoe de familie zich redt wat betreft sociale contacten en de taal. Noors, Engels en Nederlands.
Een nieuwe woonplek gaat ook hand in hand met weer opnieuw beginnen voor wat betreft alle sociale contacten. We hebben een feestje gegeven in ons oude dorp en we hebben allemaal wensen, herinneringen en spreuken meegekregen, maar daar hebben we hier niet zoveel aan. Behalve dan als we weer een doos uitpakken en een plekje willen geven. Dan zijn dat soort herinneringen leuk om even bij weg te dromen; heel even maar.
Bijna iedereen wilde nieuwe eigenaren rundveebedrijf uit Nederland zien
Op het kinderdagverblijf was meteen na onze aankomst een ouderavond georganiseerd, waar we met het hele gezin uitgenodigd werden voor de jaargroep van de jongste. Bij aankomst was echter geen parkeerplek meer te vinden, en bleek dat bijna elke ouder van kinderen in de leeftijd 1 tot 6 een avondje had uitgetrokken om de nieuwe buurtbewoners te zien. Dat geeft een welkom gevoel!
Het bedrijfsleven probeert ons ook welkom te heten. Sommigen komen langs, gelukkig wel met een telefoontje vantevoren. Maar er zijn er ook die gewoon een briefje sturen naar ‘de nieuwe eigenaren uit Nederland’.
Opluchting dat die Nederlanders gewoon Noors spreken
Na de avond vingen we op dat mensen toch wel erg opgelucht waren: we spraken gewoon Noors en de kinderen ook. Dat vinden mensen hier namelijk doodeng: misschien konden we alleen maar Nederlands, of Engels.
Buren houden geen schapen meer vanwege beren
Naast ons woont een gezin met 2 kinderen, ook op een boerderij. Ze doen aan kalveropfok, nadat ze vroeger schapen hadden, maar doordat deze regio letterlijk het hol van de beer is, (geprioriteerd gebied voor beren) moesten ze daarmee stoppen. Zij woonden hier altijd wat op een eilandje, maar nu woont ineens een Nederlands gezin met drie kinderen naast hen. Het klikt heel leuk tussen de kinderen, dat maakte de schoolstart een stuk makkelijker.
Communiceren in het Noors en Engels
Ook is het eerste kaartje met een verjaardagsuitnodiging voor een van de kinderen al binnen. Al spreken al die kinderen wel een heel ander dialect als de regio waar we vandaan komen. Even wennen.
Met de Letse bedrijfsverzorger, die het bedrijf heeft gerund in de hele periode van verkoopproces, communiceren we in het Engels. Hij is een sociale man, en gek op de kinderen, die hem dan ook als ze kunnen, als klimboom gebruiken. Hij heeft vandaag hier zijn laatste dag gehad en gaat met een kameraad naar Oslo.
Vertrek van bedrijfsverzorger
Vanaf vandaag staan we er alleen voor. Alsof je de kraamhulp uitzwaait na de eerste dag met je eerstgeborene, dat gevoel.