Baken nodig voor melkveehouderij

Waar zijn de boegbeelden, de rotsen in de branding, die de agrarische belangenbehartiging in de melkveehouderij vanouds kenmerkte?

Waar zijn ze nog, echte mannen? Mijn gedachten schieten wel eens naar deze wanhoopskreet uit een belegen reclamespotje voor Venco-drop, als ik nadenk over de agrarische belangenbehartiging. Het gaat dan niet specifiek om mannen, vrouwen zijn ook uitstekend. De onderliggende vraag is wel: waar zijn de boegbeelden, de rotsen in de branding,  die de agrarische belangenbehartiging in bijvoorbeeld de melkveehouderij vanouds kenmerkte?

Onrust

Vanwaar deze vraag? Omdat de melkveehouderij de komende tijd bijna zeker weer extra behoefte zal krijgen aan bakens om zich op te kunnen oriënteren. De zuivelmarkt is nog lang niet tot rust gekomen. Bijna overal in Europa en daarbuiten wordt nog naar hartenlust gemolken, terwijl de afzet niet meegroeit. De melkprijzen gaan verder dalen. Zwaar weer ligt op de loer. Misschien ook wel vanuit een andere hoek, bijvoorbeeld dat de maatschappij zich toch meer zorgen gaat maken over de intensivering van de houderij. In zulke situaties is er iemand nodig die richting weet te vinden, ambassadeur is voor de sector en zo nodig ook een slechte boodschap kan verkopen richting de achterban.

Sieta en Kees

Voor economisch slechte tijden is er altijd nog Sieta van Keimpema, die van marktregulering en de inkomens op het gezinsbedrijf haar speerpunt heeft gemaakt. Maar als de melkveehouderij haar alleen in slechte tijden nodig heeft, is dat niet bepaald een goed voorbeeld van bezonnenheid onder de melkveehouders. Voor de overige gevallen is er dan Kees Romijn van LTO Nederland. Ik hoop maar dat genoemden het niet al te persoonlijk nemen, maar in zo’n situatie krijgen we belangenbehartiging vanuit het weerhuisje. Bij mooi weer Kees, bij slecht weer Sieta.

Gezamenlijk belang

Het past eigenlijk wel een beetje bij hoe de maatschappij tegenwoordig in elkaar steekt. Alles is à la carte’: je pikt hier iets van mee en voor iets anders voorzie je elders in je behoeften. Meestal werkt het nog ook, tot het tegen zit en het recept van ‘ieder voor zich’ niet meer effectief is. Dan moet het gezamenlijke belang weer worden gevonden, plus iemand die dat kan uitdragen. Meer nog, die de belanghebbenden bij de les kan houden.

Vroeger, in de  tijd van verzuilde belangenbehartiging en een zeker paternalisme, ging dat relatief gemakkelijk. Toen was een sterke man of vrouw zijn ook minder moeilijk. Dat is nu anders.

Het wil echter niet zeggen dat sterke mannen of vrouwen niet meer nodig zijn.  Bij gebrek aan, neemt een ander belang je namelijk wel op sleeptouw, bijvoorbeeld het belang van een groot bedrijf. Nu is in de melkveehouderij het belang van FrieslandCampina de laatste jaren zeker niet het slechtste belang. Maar wie leidt de sector en geeft tegengas op maat, ook aan dit soort giganten, als de situatie daar om vraagt?