Weg met voerverliezen

Vers gras voeren op stal geeft weinig verlies van droge stof. Toch wordt zomerstalvoeren weinig gebruikt, want ‘te duur en te veel werk’. Terecht?

Een hoge fosfaat- en stikstofbenutting wordt in de nieuwe regelgeving belangrijker dan ooit. Dat maakt zomerstalvoeren interessanter, want deze manier van graslandgebruik kent de laagste drogestofverliezen.

Toch past slechts 5 procent van de melkveebedrijven dit systeem toe.

Bij zomerstalvoeren krijgen de koeien dagelijks vers gemaaid gras. Zomerstalvoerders hebben gemiddeld een hogere arbeidsopbrengst dan bedrijven die weiden. Bedrijven met summerfeeding die alleen geconserveerd ruwvoer verstrekken, aangevuld met krachtvoer, zitten daar nog weer onder.

Financieel resultaat

Bedrijven met zomerstalvoeding hebben volgens Alfa Accountants lagere voerkosten en minder gewas- en veekosten (zie tabel 1). Ook de niet-toegerekende kosten zijn duidelijk lager. Dat verschil komt uit lagere loonwerkkosten. Elke hectare die de koeien vers gevoerd opvreten, hoeft immers niet in de kuil of in de baal. Het is nog goedkoper als de koeien zelf het gras ophalen; dit betekent echter ook extra beweidingsverlies.

Lage afschrijvingen

De afschrijvingen op machines en gebouwen zijn bij de weidegangbedrijven het laagst. De stalvoerders zitten er gemiddeld iets boven en bedrijven met summerfeeding zitten daar nog weer iets boven.

Arbeidsopbrengst

De uiteindelijke arbeidsopbrengst ligt bij de zomerstalvoerders het hoogst en bij de summerfeeders het laagst. “Tot een aantal jaren geleden hadden beweiders gemiddeld de hoogste arbeidsopbrengst”, zegt Rick Hoksbergen, directeur Agro bij Alfa Accountants. “Maar vergisters hebben voor mais een bodemprijs in de markt gelegd. Het verlies aan kilo’s droge stof bij beweiden is nu niet meer goed te maken met goedkope mais. Omdat zomerstalvoeren gewasopbrengst combineert met het minste verlies zie je dat deze groep nu structureel het meest overhoudt. Overigens is het wel zo dat binnen de groepen veel verschil zit.”

Compenseren

De berekende arbeid is bij de beweiders het hoogst en bij de summerfeeders het laagst. De wat hogere graad van automatisering en het voergemak van summerfeeding maken dat de arbeidsinzet op deze bedrijven laag is. Hoksbergen: “Die tijd wordt ingezet buiten het bedrijf en er zijn dan ook vaak meer niet-bedrijfsgebonden opbrengsten. Die compenseren een deel van de lagere arbeidsopbrengst.”