‘Uiergezondheidsstatus primeur’

De GD in Deventer komt met een onverdachtstatus voor Staphylococcus aureus. Het is de eerste onverdachtstatus die veehouders kunnen krijgen betreffende uiergezondheid.

Het wordt voor melkveebedrijven mogelijk een onverdachtstatus voor Sta­phy­lococcus aureus te bemachtigen. Jantijn Swinkels, manager uiergezondheid bij de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) in Deventer, licht de status toe.



Hoe krijgt een veehouder zo’n status?

“Een S. aureus-onverdachtstatus is gebaseerd op tankmelkonderzoek waarin de aanwezigheid van verwekkers van uierontsteking wordt bepaald. De status komt in zicht als maximaal 6 punten zijn gegeven over de laatste tien uitslagen voor de aanwezigheid van S. aureus, en als de laatste drie uitslagen 0 waren. Een bedrijf krijgt 0 punten als de melk minder dan 10 kolonievormende eenheden (kve) per milliliter melk bevat. Tussen 10 en 100 kve betekent 2 punten en bij meer dan 100 kve wil zeggen 3 punten. De veehouder en zijn dierenarts krijgen elke vijf weken per e-mail een update van de status.”



Hoeveel veehouders komen in aanmerking voor de onverdachtstatus?

“Ongeveer 15 procent van de bedrijven heeft een tankmelkabonnement. Bij hen wordt tien keer per jaar onderzoek gedaan. Van hen heeft bijna 6 procent de status ‘S. aureus onverdacht’.”



Waarom is niet gekozen voor een
 S. aureus-vrijstatus?

“Voor de onverdachtstatus is bewust gekozen. Echt vrij worden van de bacterie is heel moeilijk. Zoals het nu is, scoort 70 procent van de tankmelkmonsters meer dan 10 kve. Het is bekend dat hoe meer S. aureus in tankmelk wordt gevonden, hoe meer geïnfecteerde kwartieren op het bedrijf zijn. Ook is er een duidelijke relatie tussen de hoeveelheid S. aureus in de tankmelk en de hoogte van het tankcelgetal.” 



Wat heeft een veehouder eraan?

“Een onverdachtstatus is een erkenning voor de veehouder die het goed doet. Tijdens de NRM krijgen 135 bedrijven de status uitgereikt. Verder gaat het om bewustwording van het probleem. Want S. aureus is een besmettelijke bacterie die leidt tot verhoging van geneesmiddelengebruik, lagere productie en een hogere afvoer. Veehouders kijken bij de aanschaf van een koe naar de IBR- en BVD-status , maar moeten zich realiseren dat ze met de aankoop ook een heleboel ­uierpathogenen ‘aanschaffen’.”



Wat te doen bij veel S. aureus?“

Dan is het zaak de dragers op te sporen. Deze moeten worden behandeld of soms zelfs worden afgevoerd. Verder moet verspreiding worden voorkomen. Dan moet onder meer worden gekeken naar de melkinstallatie en de wijze van melken.”



Wat zijn de kosten?

“De veehouders met een tankmelkabonnement hebben geen bijkomende kosten. Wie er nog mee moet beginnen moet rekenen op een abonnementsprijs van €360 per jaar, maar dan kunnen ook zes andere mastitisverwekkers worden opgespoord.”