GMO-teelt geen onderdeel van TTIP

Brussel – De Verenigde Staten willen de Europese Unie de teelt van transgene gewassen (GMO) op geen enkele wijze opdringen middels een vrijhandelspact, anders dan niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) vaak propageren. Dat zegt directeur handelsbeleid en biotechnologie Floyd Gaibler van de U.S. Grains Council in de kantlijn van een conferentie in Brussel.

De VS dringt wel aan op een fors snellere toelatingsprocedure voor de invoer van transgene gewassen omdat de Europese voedselveiligheidsautorieit Efsa anders ‘overweldigd’ dreigt te worden door het grote aantal nieuwe aanvragen en stapeling van ingebouwde planteigenschappen.

GMO-teelt zou nimmer op de agenda hebben gestaan. Gaibler noemt het ook een misverstand dat TTIP, zoals het pact wordt genoemd, zou leiden tot lagere standaarden. “De EU en VS hebben bij herhaling gezegd dat hiervan geen sprake is. Dat zou volstrekt onrealistisch zijn. Wat wel haalbaar is: sanitaire of fytosanitaire standaarden naast elkaar leggen en dan concluderen dat ze een gelijke mate van bescherming bieden. Daarbij worden WTO-besluiten als referentiekader genomen.”

Gaibler stelt vast dat de EU sinds 6 november 2013 geen enkel biotechgewas heeft toegelaten voor import. “Er zijn twaalf variëteiten die wachten op een toelatingsbesluit en daar komen op korte termijn zes dossiers bij. Efsa dreigt te worden overweldigd.” Transgene gewassen worden wereldwijd steeds meer geteeld waardoor een grote handelsverstoring omdat GMO-resten in een schip of opslag wordt gevonden toeneemt. “Voor de veevoersector in de EU is een calamiteit catastrofaal.”

De EU doet er tot zes jaar over om variëteiten toe te laten, aldus de Amerikaan. In de VS duurt de toelating twee jaar. De Japanners laten als grote importeur van mais en soja hun procedures gelijk met de Amerikaanse lopen. Waar tussen 2011 en 2013 na een tweede stemronde bij de lidstaten de Europese Commissie een maand nodig had haar goedkeuring voor de import te verlenen, is de periode nu opgelopen tot meer dan een halfjaar. “Terwijl volgens EU-regels de procedure eigenlijk achttien maanden zou moeten duren.”

Een nieuw probleem is ‘stacking’, het stapelen van ingebouwde eigenschappen in een plant. “In de VS wordt een gewas in een keer geëvalueerd, in de EU worden eigenschappen apart geëvalueerd en dan nog een keer in combinatie. Daar is geen enkele wetenschappelijke reden voor.”