Tweede kindje op komst - Foto: ANP AlgemeenOpinie

‘Tweede kindje op komst’

Het was een complete verrassing voor onze omgeving, maar ook voor ons. We verwachten ons tweede kindje.

Soms gaat een nieuwtje heel snel, maar we hebben het zorgvuldig buiten de sociale media gehouden. Daardoor is het gelukt mensen te verrassen. We zijn namelijk gezegend te mogen melden dat ik eind november ben uitgerekend van ons tweede kindje. Al lang gehoopt en al bijna opgegeven en daarom ook uiteindelijk een zeer grote verrassing. Compleet overdonderd zaten we na de positieve test aan de koffie, wat ik de eerste weken nog wel lustte.

Hoewel het een langgekoesterde wens was, kwam het in mijn hoofd helemaal niet uit. Ik heb net een paard gekocht. Er is drukte op de boerderij, ik heb een saunabezoek gepland met hotelovernachting, en o jee, ik heb gisteravond een wijntje gedronken. En hoe moet dat met mijn werk? Het heeft een week geduurd voordat ik die malle gedachten een plekje kon geven. Langzaam begonnen we te wennen aan het idee. Onlangs hebben we de 20-wekenecho gehad. Daar waren geen afwijkingen of andere vervelende feiten uit af te leiden. Nu kunnen we gelukkig doorzwangeren. Het toeval wil dat we twee schoonzussen én een nichtje hebben die alle drie ook in verwachting zijn. Dat wordt een druk najaar met al die baby’s!

‘In deze omstandigheid is het lastig om op een boerderij te wonen’

Fysieke arbeid

Met die buik van mij kan het al niet meer missen. Er zat nog wat reserve van de zwangerschap van FJ. Omdat ik eerst zo misselijk was, kon ik mijn buikje nog wat verhullen door het gewichtsverlies dat ik leed onder het weinige dat ik kon eten. Nu draag ik echt duidelijk een kind in mijn buik. En dat voelt mijn bekken ook. In deze omstandigheid is het lastig om op een boerderij te wonen met een grote tuin en veel rondslingerend speelgoed om op te ruimen. En de stal van mijn paard uitmesten, wordt ook steeds een beetje zwaarder.

Fysieke arbeid gaat helaas nu al niet zo lekker. Niet alleen zit mijn buik in de weg; na een dag werken wil mijn lichaam ook gewoonweg niet meer. Ik snap niet hoe mensen dat vroeger deden. Ik denk dat ze maar gewoon doordeden. Men had toen geen idee van bekkeninstabiliteit, hoge bloeddruk, spataders en andere zwangerschapskwalen. Er was geen yoga, pufclub, zwangerschapscursus of partneravond. Hoeveel kinderen er ook aan die rok hingen, het was ‘gaan met die banaan’.

Tandje bij zetten

Van een luie zwangerschap krijg je watjes van kinderen, heb ik ooit gehoord op een vrij ouderwetse boerderij waar ik heb gewerkt. Dus neem ik mij voor om kordaat maar verantwoord mijn ding te blijven doen, maar Henk moet naast zijn heel lange werkweek deze periode nog even een tandje bij zetten. Na de bevalling zal ik nog maanden thuis zijn.

Natuurlijk hopen we op een gezond kind en voorspoedig herstel en dan zo’n beetje na de jaarwisseling, dan ga ik weer wat extra’s doen. Als ik er tijd voor heb, naast het genieten van zo’n kleintje.

Beheer
WP Admin