‘Regels genoeg om veehouderij aan banden te leggen’

En weer is er een rapport over de relatie tussen veehouderijen en volksgezondheid. En opnieuw zijn er weliswaar verbanden gevonden, maar ook weer niet erg eenduidig.

Zo kan iedereen er weer alle kanten mee uit. Boeren zeggen: het valt wel mee. Milieuorganisaties zeggen: zie je wel? Het kabinet kondigt in elk geval aan de Wet dieraantallen – die eerder al ter consultatie werd uitgezet – weer van stal te halen en eind dit jaar in gewijzigde vorm aan de Tweede Kamer aan te bieden. Op grond van zo’n wet kunnen provincies per regio of zelfs per bedrijf sturen op het aantal te houden dieren, op grond van gezondheidsrisico’s. Brabant heeft al aangekondigd om dat ook te gaan doen, Gelderland heeft het vooralsnog afgewezen.

Bestaande instrumenten toepassen

Ik zou eigenlijk niet weten wat zo’n wet toevoegt. Er zijn al zoveel instrumenten om de veehouderij aan banden te leggen, bijvoorbeeld in de ruimtelijke ordening, maar ook door allerlei wetgeving op landelijk en Europees niveau. Het grootste probleem lijkt mij dat veel gemeenten en provincies helemaal niet lijken te willen dat veehouderijen worden belemmerd bij uitbreidingsplannen.

Trouwens, het rijk ook niet: denk maar eens aan de inspanningen om de gevolgen van Natura 2000 te ontgaan, of het verhandelbaar maken van fosfaatrechten. Zo komen er wel steeds meer regels, waar boeren last van hebben, maar die niet echt effectief zijn. Het zou veel beter zijn als de overheid de bestaande instrumenten maar eens echt toepaste. Doorbijten dus, in plaats van afknijpen.

Ploeteren in ziekmakende omgeving voor weinig geld

Wat het aspect gezondheid betreft: dat zal nog wel een tijdje in discussie blijven. Bij roken, alcohol en bij asbest heeft het ook lang geduurd dat gedacht werd dat het allemaal wel meeviel. Ook van die discussie moeten we maar eens af. Het tegenargument ‘het staat niet onomstotelijk vast dat veehouderij schadelijk is’ moet nu maar eens van tafel. Veehouderij is in elk geval niet gezond.

Mijn gedachten gaan nog niet eens zozeer uit naar omwonenden, maar naar de veehouders zelf. De hele dag ploeteren in een ziekmakende omgeving voor weinig geld. En dan ook nog een met de nek worden aangekeken. Een weinig benijdenswaardige positie.