Foto: Hans Prinsen AlgemeenOpinie

‘Derogatiegebonden’

Melkveewet, mestverwerkingsplicht en nu ook de fosfaatrechten hebben hun weerslag op grondprijzen.

De melkveehouderij heeft de laatste jaren steeds blootgestaan aan nieuwe regels en veranderende wetgeving. Van mestverwerking naar melkveefosfaatreferentie en grondgebondenheid. En nu, na een jaar uitstel, ook nog een fosfaatrechtenstelsel in 2018. Dit alles met het doel om de derogatie te behouden.

‘Kikkerlandje’

Teveel enthousiaste melkveehouders in een te klein land. Rust en ruimte creëren mogelijkheden en dat is precies wat we missen in ons kikkerlandje, waardoor we steeds opnieuw in onmogelijke situaties terechtkomen. Voor diegenen die toch hier ondernemer willen en kunnen blijven, zal het passen en meten worden met de nieuwe wetgeving. Een x-aantal kunnen hun heil zoeken in het buitenland en anders is stoppen nog de enige optie.

‘Het valt nog maar te bezien of we gaan winnen van Europa’

Door te lang niet ingegrepen te hebben, moest er acuut aan de noodrem getrokken worden en zijn ingrijpende maatregelen ingevoerd. Met het fosfaatreductieplan en de voorgestelde opkoop en/of boeteregeling valt nog maar te bezien of we het uiteindelijk gaan winnen van Europa. Door de afwijzing van het plan voor de invoering van de fosfaatrechten in 2017 door de Europese Commissie en daardoor de latere invoering per 1 januari 2018, hangt de derogatie inmiddels aan een zijden draadje.

Generieke korting

De invoering van de fosfaatrechten leidt tot een wijziging van de Meststoffenwet. De varkens- en pluimveerechten kennen we inmiddels al jaren en zijn voor de agrarische sector een algemeen goed geworden. De aangenomen wet voor de fosfaatrechten sluit hierbij in hoofdlijnen redelijk op aan en is op zich niet vernieuwend. Het is een compact stuk wetgeving, waarbij nooit alle wensen ingewilligd kunnen worden. Kijk alleen al naar de knelgevallenregeling. En in hoeverre is de generieke korting op de fosfaatrechten geen ongeoorloofde regulering van het eigendom?

Liquiditeit

Mede door de lage melkprijzen van de afgelopen jaren zagen we een exorbitante toename van de melkaanvoer. Eerder zag je bedrijven al voorsorteren op afschaffing van het melkquotum en hielden meer jongvee aan. Gelukkig is de melkprijs de laatste weken aan een flinke opmars begonnen. Met de verplichte reductie in melkkoeien is een hogere melkprijs daarbij zeker gewenst. Ook om daarmee de liquiditeit van bedrijven weer op peil te krijgen en vooral te behouden.

‘Extra aanbod, al dan niet verplicht, en een moeizame vastgoedmarkt heeft een negatief effect op de grondprijs’.

Grondprijzen

Kunnen we stellen dat we weer terug bij af zijn? Bij een uitbreiding van een melkveebedrijf zijn een aantal opties mogelijk, maar het investeringsniveau en daarmee het verdienmodel zijn wederom goed door elkaar geschud. De melkveewet, de algemene en bijzondere mestverwerkingsplicht en nu ook de fosfaatrechten hebben toch hun weerslag op de grondprijzen. Bekend is inmiddels dat we ook in de melkveehouderij een versnelde sanering zullen gaan zien. De eerste tekenen zijn al zichtbaar. Extra aanbod, al dan niet verplicht, en een moeizame vastgoedmarkt heeft een negatief effect op de grondprijs.

Nekslag

En hoe nu verder? Het is moeilijk acteren als er nog zoveel onduidelijkheden zijn. Om nog maar niet te spreken over de garantie voor het behoud van de derogatie. Als naar alle verwoede pogingen en wetgeving er toch door de Europese Commissie een streep gezet wordt door derogatie, zal dit voor een aantal melkveehouders de nekslag zijn. Geen keus dus! Schouders eronder en vechten voor het behoud van de derogatie.

Beheer
WP Admin