Foto: Bert Jansen AlgemeenOpinie

‘Ikke, ikke, ikke, en samen …’

Rikus Renting in Erm voelt zich gedupeerd. Hij heeft een akkerbouwbedrijf en melkt ook nog wat koeien. Dat is de kleine tak op zijn bedrijf. Met derogatie heeft hij niks te maken.

Renting mocht altijd maar 170 kilo stikstof uit eigen mest per hectare gebruiken. Hij voerde verder mest aan om de ruimte op zijn land te vullen.

Nu gaat Renting zijn veestapel uitbreiden. Meer fosfaat produceren dus. Hij doet dat met een gerust hart. Hij is niet de veroorzaker van het fosfaatoverschot, hij heeft de mogelijkheden op het eigen bedrijf en dus doet hij wat voor zichzelf goed vindt.

‘Geen enkel gevoel voor het sectorbelang’

Toen ik dit las schoten de woorden ‘ikke, ikke, ikke’ door mijn hoofd. Geen enkel gevoel voor het sectorbelang, alleen het eigen belang telt. Anders zou hij geen uitbreidingsplannen lanceren voor het cruciale fosfaatjaar 2017. Hij vindt zelfs dat de grondgebonden boeren door de overheid ontzien moeten worden. Geen korting dus op de fosfaatrechten. Door de voorliggende fosfaatwet voelt hij zich benadeeld.

Is Rikus Renting een uitzondering? Ik vrees van niet. Hij is zo eerlijk om voor zijn mening uit te komen. Dat valt te waarderen.

Allemaal maar méér melken en zien waar het schip strandt

Maar dat is het dan ook. Door mensen als Renting worden vaak andere grondgebonden boeren en akkerbouwers op een idee gebracht. Allemaal meer melken en dan maar zien waar het schip strandt, zoals Rikus zegt. Het deert hun niet.

Een ongemakkelijke waarheid. We hebben een gezamenlijk probleem, maar niet de kracht om dat samen op te lossen. We vragen om bemoeienis van Overheid of Zuivel. De Overheid heeft op dit moment weinig mogelijkheden wettelijke bepalingen te maken. Blijft over: de Zuivel.

Een ongemakkelijke waarheid. We hebben een gezamenlijk probleem, maar niet de kracht om dat samen op te lossen.

‘De zuivel moet nu het voortouw nemen’

Die kan gemakkelijk aan de knoppen draaien. Ik ben het met Jan van Weperen eens dat die nu het voortouw moet nemen. En niet alleen FrieslandCampina, maar alle fabrieken. Die moeten ervoor zorgen dat er minder koeien komen. Dat kan heel simpel, door een fabrieksquotum voor volgend jaar in te stellen. Ook op basis van de bezetting van 1 juli 2015. Dat doet pijn, maar het is een toekomstgerichte maatregel. Zowel voor de melkveehouder als voor de zuivelfabrieken. Die hebben er ook belang bij dat de derogatie blijft en wij meer koeien kunnen melken.

Een nare maatregel, maar het ‘ikke, ikke, ikke’-gevoel bij te veel boeren noodzaakt de sector er toe.

Beheer
WP Admin