Water: veilig, voldoende en schoon

Men praat er graag over, de kerntaken van het waterschap. Degenen die dat doen, veronderstellen eigenlijk dat er verder ook niet zoveel is dat het waterschap zou moeten verzorgen.

Impliciet wordt dan ook aangegeven dat het wel goedkoper kan.

Nu is er niks mis mee om een bedrijfsmatige focus te hebben op kostenbesparingen. Maar wanneer dat het enige aandachtsveld is, ben je op termijn verliezer. Er moeten innovaties moeten om op termijn ontwikkelingen op te kunnen vangen.

Ik ben nog maar een dikke maand actief als DB-lid van Wetterskip Fryslân en geniet volop van de actualiteiten op dit moment en de vereiste strategische afwegingen naar de toekomst toe. Vandaag de veiligheid en voldoende en schoon water is niet vanzelfsprekend voor de komende jaren. Klimaatverandering, daarmee de stijging van het zeewater, zware buien en een daling van de grond door delfstofwinning en veenoxidatie nopen waterschap, provincies en Rijk tot middellangetermijnvisies. Continu schakelen tussen wat je nu hebt en wat straks wenselijk dan wel nodig is.

Wanneer veenoxidatie gemiddeld een procent per jaar is, is dat voor een paar jaar nog niet zoveel, maar in het werkzame leven van een boer is dat al gauw een derde meter. Wanneer continuïteit een drijfveer is in het boeren, dan heb je toch maar even een meter te verhapstukken bij pakes begin en kleinzoons eind. Voorkomen kan je het niet, temporiseren wel, de moeite waard om bij functiebehoud van landbouwgrond open te staan voor alternatieven. Het dossier water vereist aandacht voor al haar facetten. In Boerderij Ambitie staat een artikel over de droogte in Californië, waarbij door een te lakse houding van verantwoordelijkheden deze staat zich grote inspanningen zal moeten getroosten om het leefbaar te houden. Dan kunnen wij in Nederland en zeker ook in Friesland maar beter vroegtijdig met alle betrokkenen om tafel gaan en zoeken naar de juiste investeringen.