Geld

Iedereen die meer dan €1 miljoen op de bank heeft staan of meer salaris ontvangt dan €178.000 per jaar is een schurk.

Zo denken veel mensen over onze topverdieners. Zij bevinden zich niet alleen bij banken en grote bedrijven, maar ook in de sport en de media. Zij ontvangen meer, omdat zij kennelijk iets kunnen, wat maar heel weinig mensen kunnen. Dat is veel geld waard.

Shell-topman Van Beurden ontving in 2014 ruim €24 miljoen. Dat is dik €2 miljoen per maand, ongeveer € 65.000 per dag, meer dan €100 per minuut. Die kan even naar de wc gaan, tevreden zijn kont afvegen en denken: zo, toch weer €1.000 verdiend!

Eigenlijk zijn de topmannen van ABN/Amro en ING daarbij vergeleken – en trouwens ook bij bijvoorbeeld Van Persie – betrekkelijke armoedzaaiers. En als die zichzelf dan een ton extra toebedelen is de wereld te klein. Dat is nota bene nog geen twee kwartjes per minuut.

Natuurlijk: het zijn schurken. Maar de critici moeten zich wel afvragen of zij zelf al dat geld ook niet zouden aanpakken als het hun werd aangeboden. Kortom: het zijn graaiers, maar dat zijn we allemaal, alleen niet zo succesvol. Is er ooit iemand geweest die de Staatsloterij had gewonnen en die de prijs van €100 miljoen geweigerd heeft omdat hij het te veel vond en het tenslotte toch door alle belastingbetalers werd opgebracht? Dacht het niet.

Men kan dus wel verontwaardigd zijn, maar dat is dan toch vooral het eigen onvermogen waar men boos op is. Zelf zou ik behoorlijk zenuwachtig worden van zoveel geld. Ik zou niet meer rustig op de pot zitten, als je weet dat de teller met grote snelheid loopt. En toch, als iemand mij de helft van het salaris zou bieden dat Zalm ontvangt, zou ik zijn baantje toch wel overnemen. Ik ben dan een schurk en het wordt misschien ook een mislukking, maar dan niet zo’n dure. Het is dus de kunst voor de aandeelhouder om iemand te vinden die er voor de helft van het geld een puinhoop van maakt. Ik sta ter beschikking. Tenslotte: geld maakt niet gelukkig, dat weet iedereen. Niet meer zeuren over de lage varkensprijs dus.