Mestfraude effectiever aanpakken

Fraude met mest is een even hardnekkig als onwenselijk verschijnsel. Al sinds jaar en dag wordt mest illegaal uitgereden.

Een ander woord is: dumpen. Niemand weet hoeveel boeren en transporteurs zich eraan bezondigen. De omvang van de illegale meststroom is eveneens onbekend, en daarmee wat de invloed is op de mineralengehaltes in bodem en grondwater, en op het halen van milieudoelstellingen. Ook weet niemand in hoeverre de mestafzetprijzen beïnvloed worden door het illegale circuit. Maar dát het een rol speelt, is zeker.

Aanpakken

De overheid gaat nu opnieuw proberen het probleem aan te pakken. Een van de knoppen waar het ministerie aan kan draaien is het grote aantal uitzonderingen. Bijna een kwart van alle mesttransporten valt onder een uitzonderingsregel, waardoor controle lastig is. Voortaan is er alleen nog een dergelijke coulance mogelijk als er nauwelijks kans is op fraude.

Regelgeving

Dat is een goed uitgangspunt. We zien het meer in de regelgeving. Bij invoering van nieuw beleid en regels zijn er altijd ‘slachtoffers’. Zijn regels rigide, dan worden goedwillenden nodeloos zwaar aangepakt. Dus komen er uitzonderingen. Maar al te veel maatwerk maakt regelgeving complex. En dat biedt helaas kansen voor handige jongens en fraudeurs.

Handhaafbaarheid is een randvoorwaarde voor effectieve regelgeving. Juist in de mestwereld. Ervaring leert helaas dat de verleiding van ‘snel geld’ hier constant op de loer ligt.