Biobrandstof geeft kansen

In Europa is een stevig debat gaande over de biobrandstoffen. Het ooit vastgestelde doel van tien procent biobrandstof in 2020 wordt niet gehaald. De vraag is nu hoeveel het moet worden: vijf, zes of zeven procent?

Er staan grote financiële belangen op het spel. Maar de discussie heeft vooral een ideologische kleur. Fervente tegenstanders van de biobrandstoffen menen dat deze de uitstoot van broeikasgas niet of nauwelijks verminderen, en bovendien de wereldvoedselvoorziening in gevaar brengen. Dit laatste volgens de eenvoudige redenering dat waar brandstofgewassen staan, geen voedsel kan groeien.

Deze redenering klinkt logisch, maar gaat toch voorbij aan een belangrijk punt: veel gewassen leveren juist een combinatie van brandstof en voer of voedsel, van feed, fuel en food. Soja is het mooiste voorbeeld: het levert olie én schroot, dus brandstof én veevoer. ‘We moeten van een voedsel versus brandstof debat naar een voedsel én brandstof debat’, zegt de Europese boerenorganisatie Copa hierover. Ze vindt bijval uit onverdachte hoek: wereldvoedselorganisatie FAO breekt eveneens een lans voor de combinatie van voedsel- en brandstofproductie. Dit geeft boeren in veel landen kans om een steviger inkomen te verdienen, wat juist weer goed is voor de stabiliteit van de agrosector en daarmee van de voedselvoorziening.

Voedsel komt eerst, daarover geen twijfel. Maar brandstofproductie hoeft daarvoor niet altijd een bedreiging te zijn, integendeel. De toekomst ligt in de combinatie.