AlgemeenOpinie

Sancties met anaconda-effect tegenover flodder-compensaties

De Amerikaanse en Europese sancties tegen Rusland werken niet, zeggen nog steeds veel mensen in het Westen. Opvallend genoeg vooral zakenmensen die ook eigen belangen hebben in Rusland.

Logisch dat de zakenmensen met eigen belangen piepen. Zij zien hun ‘business’ geschaad. Er zijn heel wat Westerse bedrijven die schade ondervinden door de Westerse strafmaatregelen tegen Rusland. Veel grote oliebedrijven zien zich opgezadeld met een grote strop, omdat ze hun investeringen in Rusland zien verdampen. In de agrarische sector zijn ook veel bedrijven die zware schade lijden, zowel exporteurs als producenten.

Verstikkend

Ondertussen weten ze in Rusland wel beter. Lees hier bijvoorbeeld wat algemeen directeur Konstantin Simonov van de Russische organisatie voor energiezekerheid er over zegt: “De sancties leken in eerste instantie mee te vallen, soms zelfs een lachertje, maar langzamerhand krijgen ze het effect van een anaconda: ze verstikken ons.” Van Vladimir Poetin en zijn directe entourage zul je zoiets niet horen, maar de meeste gewone Russen voelen de gevolgen wel degelijk. Ze zien elke dag legere schappen, minder variatie in het aanbod en hogere prijzen.  Het VTsIOM, zeg maar: het Russische Nipo, publiceerde afgelopen weekeinde een onderzoek waaruit naar voren kwam dat 85 procent van de Russen zich ziet opgezadeld met hogere prijzen voor vlees, melk, brandstof en zelfs huur.

Steunregeling

Hoezo niet werkende sancties? Staken de compensaties voor het Europese bedrijfsleven dat door de Russische tegenmaatregelen (importverbod) is getroffen maar net zo goed in elkaar! Op dat vlak kan de EU zich nog wel wat verbeteren. Eerst was er de steunregeling voor de groente- en fruittelers, die massale fraude bij met name Poolse telers uitlokte. Nu is er weer de steunregeling voor de kaassector, waar met name Italiaanse producenten ‘en masse’ een slaatje uit proberen te slaan. De eerste regeling was te algemeen opgezet en vroeg kennelijk te weinig bewijsmateriaal van ‘gedupeerden’.  De tweede regeling had een ingebouwde ‘constructiefout’, want was toegesneden op steun voor bewaarkaas, terwijl daar de pijn niet zat.

Pijnverdeling

Dit voert naar de vraag waarom die regelingen eigenlijk gedoemd waren om te floppen. Het antwoord daarop is dat alle EU-lidstaten willen meepraten over compensatiemaatregelen en eigenlijk vooral niet willen dat de ene lidstaat meer profiteert van een bepaalde regeling dan een andere. Compensatiemaatregelen moeten daarom zo breed en algemeen mogelijk zijn. Dit onder de noemer van een gelijk speelveld. Maar kun je voor een gelijk speelveld bij de compensaties zorgen als het bij de pijnverdeling ook al niet gelijk zit?  Beter is het dan om ongelijke gevallen ongelijk te behandelen. Kom daar echter maar eens mee aan in een EU met lidstaten die elkaar nauwelijks een voordeeltje gunnen.

Beheer
WP Admin