Goedkoop of duurkoop

De definitieve voorwaarden voor de verplichte vergroening in het kader van het Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) zijn vastgelegd.

Deze week stuurt het ministerie van Economische Zaken de nationale invulling naar de Europese Commissie.

Door invloed van de Tweede Kamer is de invulling van de ecologische focusgebieden EFA aanzienlijk verruimd. In het oorspronkelijke plan werden boeren min of meer verplicht akkerranden aan te leggen. Dit is tegen het zere been van de agrarische sector, omdat hiermee productiegrond uit productie wordt gehaald. Dat is nu niet meer nodig. Akkerbouwers mogen de EFA nu, onder bepaalde voorwaarden, volledig invullen met vanggewassen. Vanggewassen die ze in het kader van de nitraatrichtlijn telen, tellen niet mee. Daarnaast geldt bij de optie met akkerranden dat deze jaarlijks opnieuw mogen worden ingevuld, in plaats van per vijf jaar.

Voor akkerbouwers worden de vergroeningseisen hiermee aanzienlijk versoepeld. Dat is gunstig voor de bedrijfsvoering. En het lijkt ook eerlijker voor de akkerbouw ten opzichte van de melkveehouderij. Melkveehouders hoeven door de aanwezigheid van blijvend grasland nauwelijks extra maatregelen te nemen voor de vergroeningspremie.

Of de versoepeling op de lange termijn ook positief is, moet blijken uit de ontwikkeling van de biodiversiteit. Als deze niet verbetert, moet het beleid toch aangescherpt worden. Versoepelingen zijn goed, maar je moet ze wel verdienen.