AlgemeenOpinie

De stalstofzuigers

Het valt gewoon op. Van het merendeel van de koeien is de mest mooi verteerd en tegelijk enigszins stevig. Maar er zijn er ook bij van wie de mest echt te dun is.

Wisselende mest, terwijl ze allemaal hetzelfde te eten krijgen. Een uitgebalanceerd dieet van gras, mais, gehakseld koolzaadstro en soja. Keurig berekend en prachtig geprakt in de voermengwagen. Dat is binnen in huis heus nog wel eens anders. Met het WK voetbal onder melktijd komt het wel voor dat Wijnand en ik met ons bord op schoot nog een gedeelte van de tweede helft kunnen kijken. Een snelle, weinig uitgebalanceerde maaltijd gaat er dan grif in en het is op zijn tijd best lekker. Maar achter, in de stal, moet het altijd kloppen. En met die te droge kuil die we nu voeren valt dat niet helemaal mee.

Meestal hebben de graskuilen een droge stof percentage van rond de 40, maar deze is een stuk droger. Het gras ruikt minder zuur en ziet er appetijtelijker uit, maar heeft tegelijk een hoop bezwaren. Er zitten van die slimmeriken in het koppel die een gat graven met hun neus en dan onder in de hoop voer de soja ertussenuit likken. Dat is dus net als mayonaise zónder aardappels of frietjes en groenten. En als je dat een paar dagen of weken achter elkaar doet, gaat dat niet goed. Daarom prakte ik de aardappels, boontjes en het vlees van de kinderen ook altijd wanneer ze niet wilden eten toen ze nog klein waren.

Maar hoe lossen we dit in de stal op? Het voelt zeer tegennatuurlijk om water aan het voer toe te voegen met als doel het rantsoen plakkeriger te maken, zodat de soja er niet tussendoor valt. Dat is dus toch wat Wijnand nu doet. Met een dikke slang kan er in een paar minuutjes zomaar een kuub water toegevoegd worden in de voermengwagen. Nu moet het toch onmogelijk zijn om selectief te stofzuigen voor de ijverige dames aan het voerhek. Selectief stofzuigen, dat doe ik binnen in huis wel, tussen de voetbalwedstrijden door. Want dat kan best voor een paar daagjes.

Beheer
WP Admin