De wereldwijde productie voor bio-energie heeft telers opnieuw afhankelijk gemaakt van overheidssubsidies.
Nu veel graan van het land is, wordt in Nederland gesproken van een gemiddeld goede oogst. Bij mij in de buurt is het vast bovengemiddeld; vanuit mijn raam zie ik een kavel met gerst die staat als een blok. Op mondiaal niveau is dat wel anders; het midden van Canada en het Midden- en Zuidwesten van de VS hebben te maken met grote droogte. Voor onze akkerbouwers is dat goed nieuws, de prijzen zijn ongekend hoog. Ik zag gisteren dat een akkerbouwer in een naburig dorp al op de feiten vooruit liep, er stond een gloednieuwe trekker op de oprit. Voor veehouders is het een ander verhaal, want zij betalen dezelfde hoge prijzen voor hun veevoer.
De hoge graanprijs lokt zoals gebruikelijk discussies uit. Het Ifpri, een groot en gerenommeerd instituut op het gebied van voedselbeleid, kondigde onderzoek aan naar de rol van de media. Krant en tv als oorzaak van schommelende prijzen. De gedachte erachter is dat de media misschien mist en rook veroorzaken over marktgegevens en daardoor de voedselprijzen beïnvloeden. Ik geloof er niets van. Straks is de uitkomst van het onderzoek nog dat Boerderij verboden moet worden.
De hoge prijs verleidde de baas van de FAO ertoe te pleiten voor een stop op ethanolproductie. Meer dan eenderde van de Amerikaanse mais eindigt niet op de keukentafel, maar in de brandstoftank. Gesubsidieerd in de vorm van een bijmengplicht. De landbouw is altijd een groot voorstander geweest van het gebruik van biobrandstof, ook al wist ze dat het milieurendement erg klein is. Dat ze dat deed is niet zo gek, het opent immers een extra afzetkanaal. En dat is precies waar de FAO-baas op wijst. Lang werd ontkend dat productie voor biobrandstof de gewone aanwendingen wegdrukt. Ik heb dat altijd onzin gevonden, want je kunt een stuk land maar één keer gebruiken.
Natuurlijk is er verdringing. En niet alleen in de VS, hier vlak over de grens gebeurt hetzelfde. De Duitsers geven veel subsidie voor biovergisters. Het resultaat is dat het halve Emsland vol staat met mais. Mais op akkers waar vroeger gerst, tarwe en fabrieksaardappelen stonden. Ik zag zelfs een oproep van een boerenvoorman in dat gebied, dat de prijzen van die producten naar boven moeten om ze concurrerend met mais te houden. Hoe gek kun je wezen, eerst via de biovergister mais subsidiëren en vervolgens krokodillentranen huilen over de andere gewassen.
Ik kan u vertellen, als recreatieve fietser mijd ik inmiddels het Emsland. Ik begrijp best dat boeren de kansen pakken die overheden bieden, maar zowel in de VS als in Europa hebben boeren zich via biobrandstof opnieuw verkocht aan gesubsidieerde teelt.
Reageren? Login hier
Of registreer je om te kunnen reageren.