Wat is ideaal gezinsbedrijf?

Er is na het afblazen van de melkveerechten een leuke discussie losgebarsten over het gezinsbedrijf. Dat varieert van een eenmansbedrijf tot een bedrijf met meerdere medewerkers.

Wij hebben het meeste zicht op de melkveehouderij, maar dat verschilt niet veel van de pluimvee- en varkenshouderij. Over één definitie zijn Hanna en ik het snel eens: de man-vrouwmaatschap, eventueel aangevuld met zoon of dochter. Hanna vraagt zich af of dit het ideale gezinsbedrijf is. “Ik denk het niet”, zegt ze.” Dat blijft een klein wereldje, waarbij alle werk tussen de familieleden wordt verdeeld. Kunnen ze goed opschieten, dan komt er meestal weinig vernieuwing. Kunnen ze slecht opschieten, dan zit het bedrijf ook op slot omdat men niet praat over de toekomst.”

Mijn ideale familiebedrijf ziet er ook anders uit. Natuurlijk de boer plus zijn opvolger. De vrouwen liever niet (Hanna kijkt nu boos), omdat die kunnen zorgen voor een tweede inkomen buiten het bedrijf. Dat is meteen een brok zekerheid.

Er moeten echter ook medewerkers zijn. Gewoon mensen van buiten, die met een frisse blik tegen het bedrijf aankijken. En liefst meer dan één. De boer heeft dan ook tijd om te ondernemen, omdat hij niet altijd met de handen hoeft te werken.

Hanna knikt: “Met het hoofd is vaak meer te verdienen dan met de handen. Door de drukte op het kleinere gezinsbedrijf komt men aan denken over de toekomst niet toe. De dagelijkse dingen slokken alle aandacht op.”

Mijn gezinsbedrijf heeft dus enkele honderden koeien, die in de wei lopen en waar een paar medewerkers zijn. Dat geeft ruimte voor een sociaal leven en ondernemen.

Natuurlijk is het zover nog niet. Ik ben er echter van overtuigd dat we over een jaar of tien, vijftien, veel van dat soort bedrijven hebben. En dat zijn dan zeer zeker geen megabedrijven.

“Dat woord wil niet meer horen”, zegt Hanna beslist. Een bedrijf met drie- of vierhonderd koeien is geen megabedrijf, maar een leefbaar gezinsbedrijf. Het wordt tijd dat we dat de maatschappij duidelijk maken. Desnoods via de sociale media.”