‘Ons uitgangspunt: hoe wil je zelf behandeld worden?’

Eddie

Schaalvergroting zagen we niet zitten, wij keken iedere vakantie al bij reguliere boeren met een camping. Acht jaar geleden begonnen we met acht safaritenten van Farm Camp. Dat zijn er inmiddels vijftien. De gasten kosten veel tijd, 80 % van de campingwerkzaamheden bestaat uit interactie met de gasten. Anne-Marie en ik vinden het leuk om te doen. Ons uitgangspunt is: hoe zou je zelf behandeld willen worden als je gast bent? Als de gasten het naar de zin hebben, hebben wij het naar de zin. Ik geniet als ik mensen in de hangmat zie liggen en kinderen in de zandbak zie spelen.

Vreemd volk op het erf
De camping was even wennen voor ons bedrijf en ons gezin. Mijn moeder vond dat ‘vremde volk bie huus’ eerst maar niks, maar ze vindt het nu leuk om naar spelende kinderen te kijken. Voor onze dochters was de camping wennen, opeens waren er altijd vreemde mensen op het erf. De jongste was destijds tien, die paste zich het makkelijkst aan en speelde met de kinderen op de camping. We hebben ons eigen woonhuis afgezet voor privé.
In de zomer rennen Anne-Marie en ik van 6.30 tot 20.30 uur, tijd voor het gezin schiet er dan wel eens bij in en dat is niet altijd leuk voor ze. Na de zomervakantie gaan we met z’n allen een weekend weg. Dan wordt er bijgepraat en samen gegeten. Inmiddels draait het gezin steeds meer mee. Onze oudste dochter en onze schoonzoon nemen het melken of de ponyrijlessen soms over, en na het seizoen helpen ze met het winterklaar maken van de camping.

‘Anne-Marie loopt het hardst’
Niet alleen onze kinderen, ook de koeien moeten soms even wachten op de gasten. Als er alleen koud water uit een douche komt, dan moet ik dat eerst oplossen voor ik kan melken. Als Anne-Marie naar haar werk is, neem ik taken van haar over. Bij ons kan altijd alles. Anne-Marie loopt het hardst met de nieuwe plannen, ik moet het even laten bezinken en kan soms eigenzinnig zijn. Als iemand beter weet dan ik hoe iets moet, dan moet hij mij met goede argumenten overtuigen.
Ik kan genieten van hele kleine dingen. Als op de woensdag de nieuwe groep geïnstalleerd is, nemen Anne-Marie en ik tijd voor elkaar en gaan we fietsen. Na een middag fietsen in de Achterhoek heb ik het gevoel een week weg te zijn geweest.

Anne-Marie

Toen ik negen jaar oud was wist ik al dat ik apothekersassistente wilde worden. Inmiddels doe ik dat al veertig jaar met veel plezier. Vroeger zei ik: ik trouw niet met een boer, dan ben ik altijd druk. Ik ben geen type om hele dagen thuis te blijven of te melken. Destijds woonden mijn schoonouders hier ook – nu alleen nog mijn schoonmoeder – het is fijn om er uit te kunnen.
Tien jaar geleden begonnen we een kleinschalige zorgboerderij, daarna kwam het koeknuffelen. Dat liep al snel goed. De camping kan niet zonder de boerderij en de boerderij kan niet zonder de camping. De gasten komen hier met het hele gezin voor de glamping met allerlei boerderij-activiteiten. Denk aan helpen met het binnenzetten van de koeien en klompen beschilderen. Als er gehooid moet worden ga ik met een bel rond en vraag ‘wie heeft er zin om te helpen met het binnenhalen van de balen?’

‘Ik ben chaotisch, Eddie praktisch’
Een camping is iets dat bij je moet passen, ik ben daar wel een mens voor. Ik geniet als alles alles draait en de gasten tevreden zijn. Ik ben wel eens wat chaotisch als het druk is, maar dat maakt mij ook weer flexibel. Eddie is heel praktisch, hij lost alles op. Hij houdt van het boerderijwerk maar ook van mensen. Eddie legt uit hoe het boerenleven van 50 jaar terug tot nu veranderd is. Hij is is een uitstekend verteller, maar niet iemand van de tijd, het kan nog wel eens wat later worden bij hem. Ik heb daar mee leren omgaan.

Meer tijd voor het gezin in de winter
Gedurende het seizoen is het hard werken. Ons gezin regelt het huishouden, Eddie en ik de camping. Voordat ik naar mijn werk ga zet ik de ontbijtjes voor de tenten. De activiteiten voor de camping plan ik om mijn werk bij de apotheek heen. Het scheelt dat de kinderen groot zijn. Het voordeel van een groot gezin is dat ze elkaar ook aansturen. Onze dochters runnen in de zomer het huishouden, Josephine houdt van koken en zorgt voor het eten. Als ik een dochter naar school breng, dan vraag ik wel ‘wat doe je ervoor terug? Verzorg je de dieren of hang je de was op?’ Ik vind het wel eens vervelend dat we in de zomer weinig tijd voor de kinderen hebben, maar ik leg ze ook uit dat we met z’n allen uit eten kunnen dankzij de camping. In de winter hebben we meer tijd voor elkaar.