1958: Bieten laden met kraantje was geen succes

In 1958 hoefde het laden van bieten niet allemaal meer met de hand. Op de foto gebeurt het met een hydraulische kraan die achter op een trekker is gemonteerd. Boeren hadden al snel in de gaten dat je zwaar werk beter met oliedruk dan met bloeddruk kon doen.

Transport meer en meer een uitdaging

Als de kar vol zat, werd hij meestal rechtstreeks naar de suikerfabriek gereden. Het transport vormde echter meer en meer een uitdaging. Met handwerk was er nog niet zoveel aan de hand, maar met de komst van trekkers en rooimachines ontstonden serieuze problemen. Bieten rooien gebeurde nou net in die tijd van het jaar dat het gedaan was met het mooie weer. De omstandigheden waren vaak regenachtig en nat en dat had effect op de bodem.

_{Lees verder onder de foto}

Foto: Misset

Dichtgesmeerd blubberterrein

Onderzoekers van de WUR signaleerden dat vooral de opkomst van trekkers met zware, volgeladen karren erachter, de bodem veranderde in een dichtgesmeerd blubberterrein waarin de wielen slipten. Een teleurstellende ervaring, zo staat in een van die oude onderzoeksrapporten opgetekend. Niet alleen omdat je met slippende wielen slecht vooruitkwam, maar ook omdat de bodemstructuur zoveel schade opliep dat dit negatief zou doorwerken in het nieuwe teeltseizoen.

Tarra

En dan was er nog de tarra. Met het opscheppen van de bieten gingen vaak flinke hoeveelheden grond mee omhoog. De oplossing? Eerst alles met de hand op een grote bult gooien, dan laden. Kwam er dus toch weer handwerk aan te pas.