Boerin Carolien: ‘Hard werken wordt beloond’

Als Carolien op een formulier haar beroep in zou moeten vullen, zou ze niet schrijven dat ze boerin is, maar agrarisch ondernemer. “Ik voel me geen boerin, ik zit namelijk niet op de trekker en ik heb ook geen specifieke vakkennis. Als ik door het land loop, kan ik heus wel alle gewassen van elkaar onderscheiden, maar ik zou niet het juiste zaaimoment van een bepaald gewas kunnen vaststellen of kunnen beslissen dat we nú moeten gaan beregenen.”

Evengoed heeft ze veel zicht in het reilen en zeilen van het bedrijf, omdat ze de gehele boekhouding doet. “Achter de schermen weet ik precies wat er speelt.”

Opgegroeid op biologisch bedrijf

Het boerenleven kreeg ze met de paplepel ingegoten, haar ouders hadden ook een biologisch bedrijf. “Maar ik wilde toen ik jong was beslist niet met een boer trouwen. Ik wilde het dorpsleven zoals mijn vriendinnen dat hadden, die speelden na schooltijd samen op straat. Ik moest daarvoor eerst vijf kilometer fietsen.”

Ze was 14 toen ze deze mening verkondigde, een jaar later leerde ze John kennen, een boer. “En zo kwam ik toch weer op een boerderij terecht. Inmiddels zou ik niet meer willen ruilen met het dorp, ik vind het hier heerlijk. Vooral de ruimte is fijn.”

In het begin werkte ze nog als manager receptie bij Center Parcs, maar na de geboorte van hun oudste zoon was dat al snel niet meer te combineren. “John had onregelmatig werk en ik ook. Als hij de baby moest ophalen van de opvang, had hij daar soms helemaal geen tijd voor. Of ik moest op vrijdagavond werken, terwijl hij nog moest oogsten. Wie moest er dan op de baby passen?”

_{Lees verder onder de foto}

Carolien Meijering (37) woont met echtgenoot John (40) en hun twee kinderen (10 en 12 jaar) in Dronten. Het bedrijf is biologisch en omvat 115 hectare akker- en tuinbouw, een klein deel van de oogst wordt verkocht via de eigen boerderijwinkel www.bioerf17.nl, andere boerderijwinkels en supermarkten. – Foto: Ruud Ploeg

Boerderijwinkel

Het zorgde voor onrust en stress, zodat Carolien besloot haar baan op te zeggen. Dat was in het begin wel wennen, maar al snel vond ze thuis haar draai. En omdat ze toch iets voor zichzelf wilde, zette ze een boerderijwinkel op. “Nu kan ik zelf mijn tijd indelen en het fijne is ook dat de kinderen veel thuis kunnen zijn. Ze hoeven niet naar de opvang en kunnen na school altijd op de boerderij bezig zijn. Er is niets dat ze liever doen, mijn jongens zijn al vanaf de luiers boer.”

Thuisonderwijs door coronacrisis een uitdaging

Dat maakte het thuisonderwijs van de afgelopen weken wel een uitdaging. Door de coronacrisis zaten de scholen dicht, leerlingen moesten thuis zelf aan het werk. “Maar met een boerderijwinkel erbij, kon ik niet steeds toezicht houden. Als ik even weg moest voor een klant, hielden de kinderen hun schoolwerk al snel voor gezien. En toen de aardappels gepoot werden, precies vlak voor het huis, ja toen was het voor de jongste meteen klaar. Die wilde kijken en meerijden natuurlijk. Daar deed ik maar niet moeilijk over. Ik dacht: dan is hij maar wat later klaar vanmiddag.”

Na een week thuisonderwijs sloot de boerderijwinkel. Dat is elk jaar eind maart het geval, de vaste klanten weten dat. Carolien biedt namelijk verse producten aan en de voorraad was op. Het is wachten op de nieuwe oogst voor ze weer open kan, vermoedelijk eind juni. “Dat de winkel dicht moest, kwam in dit geval, met dat thuisonderwijs, wel goed uit.”

Het mooie van dit werk vind ik dat je beloond wordt als je hard werkt

Nu is het nog rustig maar straks, als de winkel weer open is, zal de drukte geleidelijk aan toenemen tot ze van september tot februari erg druk is. Ze haalt ’s ochtends eerst zelf de producten van het land die ze in de schappen wil leggen, ze handelt bestellingen van andere boerderijwinkels af en rijdt producten naar een supermarkt in de buurt. “Het is een dagvullend programma, maar het mooie van dit werk vind ik dat je beloond wordt als je hard werkt. In loondienst merk je geen verschil in waardering, of je nou hard werkt of niet. Hier merk ik dat verschil wel.”

Nadelen zitten er echter ook aan het boerenleven. “Het werk staat nooit stil en met name in de zomerperiode zie ik John vrij weinig, omdat hij dan aldoor druk is met beregenen en oogsten. Maar erg? Nee, ik vind het niet erg. Voor mezelf kan ik goed vrije momenten inplannen. Dan ga ik in de tuin een boek zitten lezen.”

Sporten op de boerderij

Verder is er een vast moment voor sport, Carolien doet aan bodypumpen. “Door corona zit de sportschool dicht, ik volg de lessen thuis online als de jongens buiten aan het survivaltrainen zijn. Hun training van de club ligt stil, daarom heeft John hier om het erf een parcours gemaakt. Daar maakt hij zelf ook gebruik van, om fit te blijven. Dat is ook het mooie van een boerderij, dat soort dingen kan hier.”

Wat voor bladen lees je?

“Niet zoveel. Ik krijg de Kampioen van de ANWB thuis en voor op vakantie koop ik losse bladen zoals Vriendin of Linda.”

Wie zou je weleens willen ontmoeten?

“Koningin Máxima. Ze lijkt me een leuke, veelzijdige vrouw met veel kennis van allerlei zaken.”

Wat voor opleiding heb je gedaan?

“HBO Toerisme, richting management toeristische bestemmingen. In deze opleiding leer je niet om reisleider te worden, maar gaat het echt om het management van bedrijven. Hier op de boerderij is ook management nodig, ik gebruik mijn opleiding dagelijks.”

Wat voor auto heb je?

“Een Volvo XC60. Lekker ruim, handig om groentekratten in te vervoeren, terwijl de kinderen er ook nog bij kunnen.”

Wat is je favoriete tv-programma?

“Niet zozeer één programma, ik kijk graag series zoals Greys Anatomy of NCIS. Ik probeer elke avond even te kijken, als vorm van ontspanning.”