‘Ik moet het niet hebben van bulk’

Manon Colenbrander is thuis niet de enige opvolger, haar broer wil ook in het bedrijf. Daarom wil Manon een bedrijfstak afsplitsen, zodat ze echt een eigen onderdeel heeft.

_{Lees verder onder de foto‘s.}

Manon Colenbrander bezig op het ouderlijk bedrijf met akkerbouw, vleeskippen en snijbloemen. Op de foto: pioenrozen. – Foto’s: Jan Willem Schouten

Een van de mooiste klussen is het veilingklaar maken van bossen snijbloemen.

Als ik het bedrijf overneem, dan …

“Mijn vader is nog jong en gezond en mijn broer wil ook in het bedrijf. Daarom zou ik de bloementak af willen splitsen van de rest zodat dat echt mijn onderdeel wordt. Als ik iets wil veranderen, hoef ik daar niet op te wachten, ik kan ook nu al naar eigen inzicht handelen. Zo heb ik net hypericums geplant en ilex. Dat is een bladverliezende hulst. Dat was mijn initiatief. Ilex is een kleine, exclusieve teelt, je kunt maar eens in de 2 jaar oogsten maar juist daardoor denk ik er meerwaarde mee te kunnen halen. Ik moet het niet hebben van bulk.”

Persoonlijke wensen heeft Manon niet behalve misschien nog wat meer ilexen. Maar momenteel zit ze nog volop in de oogst van pioenrozen.

Mijn grote voorbeeld is …

“Ik heb respect voor hoe mijn ouders dit bedrijf runnen. Hoe druk het ook is, ze houden toch het overzicht. Verder heb ik bewondering voor de mensen in Afrika. Ik heb stage gelopen in Kenia en Tanzania. Daar zag ik dat mensen het groepsbelang boven het individuele belang stellen. Als ik iets nodig had, was een ander zomaar bereid er 2 uur voor te lopen. Dat vond ik heel bijzonder.”

Opbossen wil zeggen: bossen bloemen verwerken tot mooie bossen. Intensief werk, als ze het geld ervoor had, kocht Manon hier een machine voor.

Het mooiste werk vind ik …

“Pioenrozen plukken. Plukken, opbossen en veilingklaar maken, het is allemaal handwerk maar ik krijg er enorm veel energie van.”

Ik heb een hekel aan …

“De kippenschuur schoonspuiten is niet mijn hobby. En het onkruid de baas blijven, dat blijft ook een strijd. Ik schoffel met de trekker en doe ook wel wat chemisch maar in de bloementeelt zijn maar een beperkt aantal middelen toegelaten. Dat middelen krapper worden, daar maak ik me niet boos over. Er kan veel niet, maar ik kijk liever naar wat er wel kan.”

De strijd tegen het onkruid is hardnekkig. Een deel doet Manon met de schoffel achter de trekker.

Als ik een miljoen win in de loterij dan …

“Investeer ik in een volautomatische Bercomex-boslijn. Dat is een machine die bloemen automatisch tot uniforme bossen verwerkt. Dat zou veel arbeid schelen. Personeel is namelijk duur en ook niet altijd te krijgen. Wat ik voor mezelf zou willen? Nou, eh, nog meer ilexen misschien?”

Van bulk hoeft Manon het niet te hebben, ze kiest liever voor kleine, exclusieve teelten zoals ilex en hypericum.

Over 5 jaar dan …

“Heb ik de eerste ilex en hypericum geoogst. Misschien is het akkerbouwgedeelte dan ook iets gegroeid in areaal.”

Manon is iemand bij wie het glas halfvol is. Beperkte chemische middelen? Ze wordt niet boos maar kijkt liever naar wat er nog wél kan.