1951: Boete voor weilanden vol distels

De foto hieronder is gemaakt in 1958 en heeft vermoedelijk bij een artikel gestaan over de verplichte bestrijding van distels.

_{Lees verder onder de foto}

Een veld vol distels in 1958. De pluizige zaadjes waaien tot ver in de omtrek. Een distelverordening verplichtte grondeigenaren percelen te zuiveren maar het was vroeger veel werk dat gepaard ging met extra kosten. – Foto: Misset

Bij gebrek aan arbeid werden weilanden distelakkers

Al sinds begin 1900 werden boeren geacht dit onkruid in te dammen door het af te maaien voor het in de bloei schoot of door het met wortel en al uit te steken. Dat was veel werk en niet iedereen had extra arbeid beschikbaar. Dat betekende dat sommige weilanden mooi schoon waren en andere verwerden tot distelakkers. Dat was andere boeren een doorn in het oog, omdat zij het zaad vervolgens weer op hun met moeite schoongehouden grond kregen.

Ergens rond 1930 waren er gemeentes die overgingen op een jaarlijkse distelschouw. Boeren die te weinig deden om distels te bestrijden, kregen een boete van het waterschap. Soms ging dat mis, omdat burgemeesters de schouw naar zich toe wilden trekken. Omdat niet duidelijk was wie nou de controle deed en wie de boetes uitschreef, bleven sommige streken ongeschouwd.

Grond verplicht zuiveren van distels

Zonder deze stok achter de deur, staken her en der toch weer distels de kop op. Beleidsstukken uit 1951 laten zien dat toen officieel de Distelverordening werd afgekondigd. Die hield plechtig gezegd in dat ‘Rechthebbenden van gronden verplicht waren deze te zuiveren of doen zuiveren van distels, behorende tot de soorten Cirsium arvense (akkerdistel), Cirsium lanceolatum (speerdistel) en Cirsium palustre (kale jonker) voordat ze in bloei kwamen.’

Dit artikel is ook te lezen in Boerderij 33 van dinsdag 12 mei en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen