Stageboer leerde opvolger André om anders te kijken

Opvolger André hoopt nog heel wat jaren samen met zijn ouders het bedrijf te runnen. Voor de periode daarna heeft hij wel wat veranderingen in gedachten.

André Visser (22) heeft in Biddinghuizen samen met zijn ouders een akkerbouwbedrijf van 85 hectare. – Foto’s: Koos Groenewold

Als ik het bedrijf overneem, verander ik …

“Ik zou mijn eigen pootgoed willen telen met een betere kwaliteit. Ik denk dat dat een betere nateelt kan opleveren. Daarmee bedoel ik dat als ik ze uitpoot voor de frites, dat de knollen dan meer groeikracht hebben, beter groeien en uiteindelijk een betere opbrengst fritesaardappelen opleveren. En dat geeft dan weer een hogere financiële opbrengst. Het is wel een hele andere tak van sport, maar dat is juist wel een uitdaging.

Daarnaast proberen we ook nu al om zoveel mogelijk up-to-date te blijven en als het kan steeds een beetje uit te breiden. Verder heb ik geen grote plannen. Het gaat eigenlijk wel goed zo en wat goed is moet je niet te veel veranderen.”

André: “Als de gewassen er mooi op staan, dan ben ik gelukkig.”

Mijn grote voorbeeld is …

“Van stageboeren en bedrijven waar ik heb gewerkt, heb ik veel geleerd. Over andere teelten maar ook over het aansturen van personeel. Er was ook een boer die bedreigingen kon ombuigen in kansen. Dat vond ik heel mooi. Hij leerde me om anders naar dingen te kijken, dat probeer ik ook te doen.”

Het mooiste werk vind ik …

“Als de gewassen er mooi op staan, dan ben ik gelukkig. Maar een specifieke klus kan ik niet noemen. Als ik aan het poten ben, denk ik: dit is het allermooiste werk. Maar als ik later in de uien bezig ben, denk ik: nee dit is het mooiste om te doen. En op de combine denk ik weer dat dat het leukste werk is. Kortom: ik kan niet kiezen.”

Sleutelen is niet André’s hobby, al kan hij het wel.

Ik heb een hekel aan …

“Machines repareren. Ik ben geen machineman. Ik kán het wel, het hoort er ook bij, maar het is niet mijn hobby.”

Als ik een miljoen win in de loterij dan …

“Investeer ik dat in extra grond en in kistenbewaring. Dat kost een hoop geld want het zijn niet alleen die kisten, er moet dan ook een nieuwe schuur komen. Maar als je pootgoed wilt telen, heb je dat nodig. Ik zou dan ook wel wat uien in kisten willen bewaren om ze later in het seizoen af te kunnen zetten.”

Een deel van de fritesaardappelen is al verkocht, maar een deel nog niet. Door de coronacrisis is onzeker geworden wat daarmee gaat gebeuren.

Over 5 jaar dan …

“Werken mijn ouders en ik nog steeds samen, waarschijnlijk op dezelfde voet als nu en dan zijn we wat verder met de plannen die ik heb, zoals die kistenbewaring en pootgoedteelt.”

Van stageboeren en bedrijven waar hij heb gewerkt, heeft André veel geleerd. Over andere teelten maar ook over het aansturen van personeel.