‘Samen ben je sterk’

Wat was er belangrijk het afgelopen jaar? Ik kom uit op saamhorigheid.

Op het moment dat ik dit schrijf, hoor ik buiten zo nu en dan het knallen van de carbidbussen. Het geeft een vertrouwd gevoel: het einde van het jaar nadert. Voor zowel mijn werk als privé kom ik regelmatig in het noorden en oosten van het land. Het valt me op hoe hele dorpsgemeenschappen – waaronder veel mensen van agrarische komaf – actief zijn met carbidschieten. Een keet op het land, een oud olievat met vuur, melkbussen en een paar kratten bier; veel is er niet nodig voor een feestje…

Ik zit tijdens de oogstwerkzaamheden aan de koffie in de kantine van een bevriende akkerbouwer. We zijn allemaal vermoeid maar voldaan, het gaat voorspoedig dit jaar! De loonwerker, wat vrienden en de familie zijn erbij en zelfs de kleindochter van twee loopt rond. Er vinden verschillende gesprekken plaats: de mannen hebben het over prijzen, machines en trekkers en de vrouwen hebben het over het gezin en meer gevoelige kanten van het leven…

Ergens bij horen is voor veel mensen belangrijk

Saamhorigheid

Op de parkeerplaats verzamelt zich een bonte stoet van trekkers. Het maakt niet uit of je veehouder, akkerbouwer of anderszins agrarisch bent. Het gaat erom dat je er bent. De sfeer is gemoedelijk met een strijdlustig randje. Op de laadklep van een shovel spreekt de ‘leider’ van de groep de toegestroomde collega’s toe.

Saamhorigheid. Dat is wat in me opkomt als ik deze taferelen meemaak en bekijk. Saamhorigheid betekent verbonden zijn, solidariteit. Je hoort er bij. Ergens bij horen is voor veel mensen belangrijk. Ook voor jou als boer. Je deelt samen lief en leed, goede en minder goede tijden. Streeft samen doelen na.

Corona en stikstofdiscussie

Een mens is niet bedoeld om alleen te zijn. En toch is het gevoel van alleen zijn veel boeren maar ook de sector als geheel, niet vreemd. Je alleen voelen staan tegenover de overheid, belangengroepen of burgers. Je alleen voelen staan in je gezin of op je bedrijf. Het geeft vaak een gevoel van machteloosheid en misschien wel uitzichtloosheid.

Zo aan het einde van het jaar kijk je wel eens terug: wat was belangrijk? Maatschappelijk gezien konden en kunnen we nog steeds niet om corona heen. Ook de stikstofdiscussie is en blijft een heet hangijzer. Thema’s met grote impact op de bedrijfsvoering en het welzijn van mensen.

Let op elkaar en zorg voor elkaar

Wat is terugkijkend op dit jaar dan belangrijk geweest? Dan kom ik toch weer uit op saamhorigheid. Wat je situatie ook is of hoe je je ook voelt: deel het samen. Blijf niet alleen. Er zit kracht in saamhorigheid. Let op elkaar en zorg voor elkaar. Samen ben je sterk.

Ik stap uit mijn auto en loop een perceel op. Gelukkig is recent het carbidschieten tot nationaal erfgoed verklaard en daarmee is de saamhorigheid van een grote groep mensen blijvend gewaarborgd. In ieder geval voor een paar donkere dagen in december… Een gezond en goed nieuw jaar toegewenst!

Lees ook: Boer zijn is veel meer dan werk