Boerin Thèresia leerde alles in de praktijk

Thèresia Bulthuis (52) woont met haar vriend Roger Bos (48) in Saaxumhuizen (Gr.). Samen runnen ze een akkerbouwbedrijf van 85 hectare waarvan 62 hectare in eigendom. De grond ligt grotendeels in Uithuizen, 13 kilometer verderop. In Usquert, zo’n 8 kilometer verderop, is nog een locatie waar de grotere machines geparkeerd staan. – Foto’s: Jan Willem van Vliet

Thèresia moet lachen op de vraag hoe ze alle ballen in de lucht houdt. “Soms is het een hele logistieke planning”, geeft ze toe, want het bedrijf ligt niet bij huis maar enkele kilometers verderop. “We wonen in Saaxumhuizen maar de grond ligt op afstand. We zoeken wel steeds naar een mogelijkheid om dichterbij te kunnen wonen, maar dat valt nog niet mee.”

En dus pendelen ze op en neer. “’s Ochtends voor we om zeven uur weggaan, heb ik al een krat ingepakt met servies en eten en drinken voor de hele dag, want het is meestal niet handig om voor de pauzes op en neer te rijden, zeker niet als we met extra arbeidskrachten aan het werk zijn. Omdat we tussen de middag warm eten, heb ik dat vooraf al klaargemaakt, zodat ik het later alleen nog maar hoef op te warmen. Dat kan in de schaftkeet die er staat. Soms neem ik weleens magnetronmaaltijden mee. Al met al is het een soort volksverhuizing als ik zie wat er elke keer mee heen en terug moet.”

_{Lees verder onder de foto‘s.}

Hele dagen werkt ze mee op het bedrijf want niksdoen vindt Thèresia moeilijk. “Dan zoek ik wel iets om te doen.”

Strakke taakverdeling

Thèresia’s inbreng gaat echter verder dan het regelen van de krat voor de catering. Ze werkt fulltime mee op het bedrijf van haar vriend waarbij ze onderling een strakke taakverdeling hebben. “Roger poot de aardappelen, ik frees de ruggen. Hij zit op de combine, ik rij bij met de kipper. Ik ploeg, Roger zaait de tarwe. Maar de zaaimachine achter de trekker maken, dat doe ik niet. Machines die aan de aftakas moeten, zijn voor mij te zwaar. Maar een kipper aan de trekker koppelen, dat kan ik weer wel.”

Geen agrarische achtergrond

Al die dingen leerde ze in de praktijk want ze heeft geen agrarische achtergrond. Haar vader had speelgoedwinkels en warenhuizen, thuis hield hij voor de hobby paarden. “Ik reed ook paard. Dat werd steeds serieuzer en uiteindelijk ben ik zelfs professioneel springamazone geweest. Ik trouwde ook met een beroepsruiter maar toen ik 35 was, zijn we gescheiden. Mijn vriendinnen zeiden toen: nu ga je eindelijk vrije tijd krijgen.”

Ik had geen idee dat het bieten waren

Weer lacht ze vrolijk want die periode met vrije tijd, die duurde precies een jaar. Toen leerde ze akkerbouwer Roger kennen en van begin af aan voelde ze zich niet alleen aangetrokken tot hem maar ook tot het bedrijf. De vrijheid, het ondernemerschap, buiten bezig zijn, ze vond het geweldig maar agrarische kennis, die had ze niet. “Ik weet nog dat ik eens met Roger door een groen gewas liep en er geen idee van had dat het bieten waren. Als ik daaraan terugdenk, vind ik dat erg grappig. Ik wist er niets van, maar ik ben leergierig en door veel te lezen, te vragen en op te zoeken, deed ik mijn kennis op.”

Toen ze akkerbouwer Roger leerde kennen, wist Thèresia nog niets van landbouw. Alles leerde ze in de praktijk en door veel te lezen. “Ik ben leergierig.”

Trots op boerin zijn

Ze werkte destijds op het secretariaat van Projectbureau Meerstad, een leuke functie met veel vrijheid, maar de boerderij trok harder en dus nam ze ontslag. “Mensen vroegen weleens hoe ik dat nou kon doen, met mijn opleiding en dan boerin worden. Dat vind ik raar. Net of je als boerin een dom iemand bent. Nou, ik noem mijzelf boerin en ik ben er trots op.”

De voorspelling van haar vriendinnen over vrije tijd, ging in rook op. Sinds ze op de boerderij woont en werkt, is ze drukker dan ooit want behalve meewerken, neemt zij ook de huishouding voor haar rekening. “Ik ben daar ouderwets in, maar ik wil niet dat Roger wast en kookt. Hij wil dat zelf trouwens ook niet dus dat komt mooi uit.”

Terug naar de paardenwereld, wil ze niet meer. “In het begin begon Roger er weleens over, dat ik toch voor de hobby kon gaan rijden. Maar ik ken mezelf, ik kan niet iets half doen. Dan zou ik het weer heel goed willen doen. Dat kost vreselijk veel tijd en die heb ik niet.”

Zondag is een rustdag

Dat fanatieke heeft ze altijd al gehad. “Ik moet weleens een beetje afgeremd worden maar ik vind het moeilijk om niks te doen. Als het rustiger is, bijvoorbeeld na het rooien, dan ga ik iets zoeken om bezig te zijn, zoals de trekker een keer extra schoonspuiten of de badkamer schoonmaken. Alleen op zondag lukt het om rust te nemen. De wasmachine draait dan wel, maar verder doen we op het bedrijf niets. Hoewel, als het mooi weer is, lopen we graag tussen de gewassen om te zien hoe alles erbij staat.” Ze grinnikt: “Zijn we toch weer met het bedrijf bezig.”

Het zijn drukke dagen, want behalve meewerken op het bedrijf, neemt Thèresia ook de huishouding op zich. “Ik wil niet dat hij wast en kookt.”