Foto: Peter Roek BoerenlevenOpinie

‘Boerinnen bezitten amper land’

Bijna alle grond is in bezit van mannen. Het is tijd dit automatisme te stoppen, want de gevolgen zijn groot.

Er zijn van die dingen waarvan je altijd wel wist dat ze niet klopten, maar je kon de vinger niet goed op de zere plek leggen. Die vinger legde Linda Scott voor mij via een interview in Trouw. Scott is emeritus hoogleraar ondernemerschap en innovatie aan de universiteit van Oxford en heeft een nieuw boek geschreven: De XX-economie. Een van de dingen die ze daarin aan de kaak stelt, is landbezit. ‘Bijna geen enkele Nederlandse vrouw bezit land, hoe raar is dat?’, vraagt ze zich af.

Lees verder onder het filmpje.

De feiten spreken voor zich: slechts 6% van de Nederlandse landbezitters is vrouw en dat is, zeker internationaal gezien, weinig. Alleen een paar moslimlanden doen het nog beroerder, landen waarin het vrouwen soms nog altijd verboden is om grond te erven. In Nederland is dat geen probleem, al heeft het nog behoorlijk lang geduurd voor vrouwen niet langer als handelingsonbekwaam werden beschouwd. Pas sinds 1956 kunnen ze zelf grond erven, daarvoor kwam het bezit op naam van hun man te staan.

Einde sekseverschil laat nog wel even op zich wachten

Hoera, einde sekseverschil zou je zeggen. Vergeet het maar. Er is nog steeds een mannelijke dominantie als het gaat om grote bezittingen. Bedrijven, landgoederen, boerderijen, ze staan vrijwel altijd op naam van de man. Ook als die getrouwd is, heeft zijn vrouw amper een aandeel. In de agrarische sector is dat niet anders. Bij de voorwaarden van het huwelijk is vaak geregeld dat als het misgaat, de boerderij in zijn bezit blijft. Voor het voortbestaan van het bedrijf is dit niet zo vreemd, maar voor de vrouw is het treurig. Ze mag meedoen, doet dat vaak ook met hart en ziel, maar juridisch is het niet helemaal echt. Nog steeds niet.

Accepteer nooit iets omdat het zogenaamd gewoon is

Meer en meer boerendochters hebben interesse in het bedrijf en willen het later graag overnemen. Dat is een geweldige ontwikkeling. Hun aandeel is echter nog maar een fractie van de boerenzoons en dus blijft grondbezit voorlopig nog wel een mannelijke aangelegenheid. Je kunt je schouders ophalen en zeggen dat het nou eenmaal zo is, maar daar is Scott fel op tegen. Haar stelling: als het over vrouwen gaat, zeggen mensen al snel dat het niet zo erg en, dus, niet belangrijk is. Maar dat is het wel. Want grondbezit geeft status, zekerheid, geld en macht. En inderdaad, als ik in gedachten allerlei machthebbers laat passeren, dan zijn dat vaak én mannen én grondbezitters.

Breder kijken dan alleen naar man en zoon

Dat mannen van oudsher wel grond konden erven en vrouwen niet, verklaart voor het grootste deel het huidige verschil. Daar komt bij dat veel mannen, maar ook vrouwen, er niet eens meer bewust bij stilstaan en zo blijft het in stand. Maar, zegt Scott, accepteer nooit iets omdat het zogenaamd gewoon is. Daar sluit ik me volledig bij aan. Het is tijd dat boeren en boerinnen, banken en de hele business eromheen hun focus niet meer automatisch op man en zoon richten.

Beheer
WP Admin