‘We hebben het melkveebedrijf samen opgebouwd’

Berend

“Ik ontmoette Regina via haar broer. ‘Wie is dat kleine vrouwtje op klompen’, vroeg ik hem. Ze liep altijd op klompen, ook als ze naar de universiteit ging. Dat vond ik interessant. Bovendien was ze mooi slank en had ze levendige ogen. We hadden meteen heftige discussies over politiek, de boerderij, haar studie. Ik houd daarvan, er moet wat actie zijn!

Haar vader vond onze relatie maar niks. Hij was namelijk bang dat ze door mij met haar studie zou stoppen, maar dat is nooit aan de orde geweest. Regina wilde eigenlijk wel naar het buitenland, om onderzoek in haar vakgebied te doen. Dat vond ik lastig en daarom heeft ze haar loopbaan aangepast, zodat we bij elkaar konden zijn.

_{Lees verder onder de foto.}

Regina (60) en Berend (66) Oenema hebben in Joure (Fr.) een bedrijf met 75 melkkoeien op 50 hectare. Ze hebben vier kinderen. – Foto: Anne van der Woude

Ik vond het mooi dat ze werkte. Toen de kinderen kwamen, was het handig dat ik er wel altijd was. Soms lagen ze naast me in de trekker te slapen. Ik zie nog mijn oudste, in haar bedje, voor het raam staan zwaaien. Zij ging slapen en ik ging op het land aan het werk. Het kon ook zomaar voorkomen dat ik aan het melken was en dat er dan eentje langs kwam: ‘Pap ik moet naar schaatsen.’ Dan stopte ik gewoon, bracht het kind weg en molk later weer verder. De koeien werden er heel flexibel van.”

Regina heeft zich meer aan mij aangepast dan andersom

Toen ik met mijn gezondheid begon te kwakkelen, paste Regina goed op me. Ik had pijnlijke heupen en diabetes, maar daar ben ik helemaal van genezen dankzij Regina’s gezonde maaltijden. Door haar studie weet ze precies wat voeding voor je kan doen en daar profiteer ik iedere dag van.

Regina doet trouwens wel de boekhouding van de boerderij en ze is altijd in ons bedrijf geïnteresseerd. Voor mijn gevoel hebben we het samen opgebouwd. Mijn moeder was altijd thuis en die heeft later wel eens gezegd dat dat toch wel een beperkt leven was. De mensen om ons heen vonden het soms raar dat Regina buitenshuis werkte, maar wat een ander vindt, kan me niets schelen. Het succes van onze relatie zit volgens mij in het feit dat we elkaar de ruimte geven en wat gunnen. Als ik 36 jaar geleden wist wat ik nu weet, had ik gezegd: ga dat onderzoek doen! Ik denk dat Regina zich meer aan mij heeft aangepast dan andersom.”

Regina

“Ik leerde Berend op mijn achttiende kennen in een bar-dancing. We konden gezellig kletsen. Bovendien was hij altijd vrolijk en vond ik dat hij er leuk uitzag: hij was sterk, had mooi lang blond haar en een open gezicht.

We hebben vijf jaar verkering gehad. Best lang, maar dat kwam doordat ik nog in de stad studeerde. Na mijn studie medische biologie wilde ik graag medisch onderzoek doen, maar wist niet hoe ik dat met mijn huwelijk moest combineren. Berend zat vast aan de boerderij en in die tijd waren de verbindingen nog niet zo goed als tegenwoordig. Reizen kostte veel meer tijd. Daarom heb ik toen maar mijn onderwijsbevoegdheid gehaald. Ik wilde namelijk wel werken. Dat was in die tijd niet gewoon, maar voor Berend en mij was het logisch dat ik iets met mijn studie zou doen.”

“Ik ben nog wel eens door de vrouwenvereniging uitgenodigd om te vertellen hoe ik dat toch deed: én werk én een melkveehouderij én kinderen. Het was ook zwaar, maar aan de andere kant vonden we het fijn dat via mij de maatschappij binnen kwam op de boerderij. Berend heeft veel voor de kinderen gezorgd. Het feit dat hij er altijd was, bijvoorbeeld bij een ziek kind, gaf mij rust en vertrouwen. Hij pakte op wat nodig was. Het feit dat we zo’n goed team waren, heeft onze band beslist versterkt.”

Berend heeft me altijd gesteund, ook toen ik weer een studie begon

“Toen de tweede van onze vier kinderen kwam, is er wel een hulp in de huishouding gekomen. Zij paste ook op. De allerkleinsten konden zelfs probleemloos bij haar logeren als we op vakantie gingen.

Omdat ik boerendochter ben, kan ik Berend goed begrijpen. En mijn hart ligt ook bij de boerderij. Het bepaalt bij mij waar het in het leven om draait: samen een bestaan creëren vanuit de natuur.

Berend heeft me altijd gesteund, ook toen ik weer aan een studie begon. En toen ik een eigen praktijk wilde als orthomoleculair therapeut, heeft hij een praktijkruimte voor mij getimmerd. We zijn nu 36 jaar getrouwd en zijn natuurlijk veranderd, maar in essentie zijn we nog dezelfden. Trouwens, kort geleden brak ik mijn been en Berend tilde me zo de auto in. Dus sterk is hij nog steeds!”

Dit artikel is te lezen in Boerderij 16 van dinsdag 14 januari en is onderdeel van de rubriek Man & Vrouw.