Foto: Hans Prinsen BoerenlevenAchtergrond

Boerin Karolien laat het boerenleven zien

Ineens was het rondleiden geen hobby meer. Het werd een bedrijfstak.

Toen de ouders van Karolien Hupkes in 2010 stopten met het bedrijf, besloot zij het samen met haar broer Dick over te nemen.

Karolien Hupkes (48) woont in Didam (Gld.). Ze is getrouwd met Bert Willems (50). Samen hebben ze 2 dochters: Karlijn (15) en Rosalie (11). Met haar broer Dick (45) heeft ze melkveebedrijf De Fuik VOF met 85 melkkoeien en 67 stuks jongvee op 38 ha. Karolien runt vergader- en excursieboerderij ‘HippeKoeien’, voor boerderijbeleving en ontvangst van groepen (hippekoeien.nl), daarnaast heeft ze bestuursfuncties en ze bracht 2 boeken uit: Hip de Koe en Ode aan het Vee (odeaanhetvee.nl)

Karolien Hupkes. - Foto: Hans Prinsen

Karolien Hupkes. – Foto: Hans Prinsen

Het bracht een onverwachte wending in haar loopbaan, ze begon haar carrière immers als docent geschiedenis en werkte op dat moment als adviseur voor het ministerie van Onderwijs. “In 2008 gaf ik voor het eerst een rondleiding over het bedrijf, aan onze buurman. Hij zei: ik rij hier 3 keer per dag langs en ik dacht dat ik alles wist, maar het blijkt dat jullie het bedrijf heel anders runnen dan ik dacht.”

Toen we voor de zoveelste keer de schuur leeg ruimden, zei mijn broer: dit is geen hobby meer

Er kwam meer vraag naar rondleidingen, van buurtverenigingen en scholen, Karolien ontving ze in de schuur. “Toen we voor de zoveelste keer de schuur leeg ruimden, zei mijn broer: dit is geen hobby meer.” Daarop schreef ze een businessplan met 2 pijlers: weten waar je eten vandaan komt en beeldvorming over boeren. Zo ontstond HippeKoeien. Nu verzorgt Karolien excursies en vergaderarrangementen voor zo’n 50 tot 100 mensen per week. Op dit moment ontvangt ze internationale studenten van de HAN, die op zomerkamp zijn. “De naam HippeKoeien blijft hangen. Dat is branding.”

Verrassing

Ook al is Karolien vijfde generatie boer, haar keuze voor de boerderij kwam voor velen als een verrassing. “Maar ik voel die verbinding met de boerderij.” Ze schreef een ontslagbrief naar de afdeling HR. “Ze vernamen dat ik boerin wou worden en hadden geen beeld en geluid bij mijn keuze. Ze dachten dat ik de hele dag op de trekker in de wei ging rijden.” Daarop nodigde Karolien haar oude collega’s uit om ze te vertellen en te laten zien wat de boer doet en waarom. “Het gaat niet om gelijk krijgen, maar om te laten zien hoe wij ons bedrijf runnen. Het gaat om communicatie. Om de dialoog. Ik ben een verhalenverteller.”

Nieuwe inzichten

Nadat ze eerst een boek had geschreven over de avonturen van Hip de Koe, bracht ze recent met fotograaf Brenda Beumer het fotoboek Ode aan het Vee uit. Meegaan naar de 12 boerenbedrijven die gefotografeerd werden, gaf haar zelf ook weer nieuwe inzichten. “Voor mij ging soms ook een wereld open. Ook tussen boeren mag daarom wel meer verbinding komen.”

Samen beslissingen nemen

Karolien en haar broer Dick delen het agrarisch ondernemerschap, haar echtgenoot werkt elders als accountmanager. “In alles is het 50-50 met Dick en mij. We helpen elkaar, maar ik sta niet in de stal en rij geen trekker. Wel ben ik meer de ondernemer, degene die dingen in gang zet.” Toen Dick in 2010 een melkrobot wilde en hun vader over die innovatie twijfelde, schaarde Karolien zich achter haar broer. “Hij is degene van de koeien, dus hij moet er mee werken. Als hij een melkrobot wil, dan doen we dat.” Beslissingen nemen ze samen. Op maandagochtend overleggen ze, bij de koffie. En dat gaat prima, wat niet wil zeggen dat broer en zus het altijd eens zijn. “Hij heeft altijd op het bedrijf gewerkt en ik heb ervaring opgedaan toen ik nog buiten werkte. Dat moeten we soms levellen. We hebben wel eens een pittige discussie, maar die laten we dan even rusten en vervolgens doet een van ons water bij de wijn. We weten van elkaar waar onze sterke punten liggen.”

Wederzijds begrip

Inmiddels is Karolien 9 jaar agrarisch ondernemer. “Op de vraag of ik er uit haal wat ik er uit wilde halen kan ik volmondig ja antwoorden.” Haar collega’s zijn vervangen door bezoek op het erf en intensieve samenwerking met andere ondernemers.

Ik probeer me er niet aan te ergeren, hooguit te verwonderen

Ze blijft communiceren met allerlei groeperingen, ook al is dat niet altijd makkelijk. “Doe je als boer zo je best, staat er ‘kalverfraude’ in de krant en dan denken burgers dat alle boeren frauderen. Soms moet je een dikke huid hebben. Ik probeer me er niet aan te ergeren, hooguit te verwonderen. Zolang ik dat kan, is het goed. Je hoeft het ook niet met iedereen eens te zijn. Ik ben blij als het me lukt om het beeld dat bezoekers van boeren hebben, bij te stellen. Het gaat niet om wat je vindt, maar om wederzijds begrip. Wat je vindt, moet je naar de gemeente brengen, zeg ik altijd.”

Wie zou je wel eens willen ontmoeten?

“Ik zou graag met Eva Jinek en een groep boeren 48 uur ergens opgesloten zitten om echte verhalen over echte mensen te laten zien. De mens achter de boer! Met Eva heb ik een haat-liefdeverhouding: soms vind ik dat ze een te eenzijdig beeld schetst, maar als persoon vind ik haar intrigerend.”

Welke opleiding deed je?

“Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN), Geschiedenis en Maatschappijleer, met een docentenopleiding.”

Wat voor kleding draag je graag?

“Sportief chic. Ik hou van shoppen en van mode.”

Wat voor auto heb je?

“Een Volvo natuurlijk! Een V40.”

Wat is je favoriete tv-programma?

“Ik kijk weinig televisie, soms kijk ik iets terug. Ik kan wel lachen om programma’s zoals We zijn er bijna en Ik Vertrek. Dan lees ik tegelijkertijd Twitter, wat soms heel grappig kan zijn.”

Dit is een artikel in de Boerenleven-rubriek 'Boerin'. Meer verhalen uit deze rubriek vind je hier.

Beheer
WP Admin