1963: Zware balen stro zonder zweet omhoog

Deze foto uit 1963 laat een strotransporteur zien, een werktuig dat destijds werd omschreven als ‘heel modern’.

Het Nederlands Graan-Centrum schreef in 1963 dat en hectare tarwe ruim 4,6 ton stro opleverde. Dat is vergelijkbaar met de huidige opbrengsten alleen kwam er toen veel meer handwerk bij kijken. – Foto: Misset

Zwaar handwerk

In de tijd gezien, was daar geen woord van gelogen want wat was het een vooruitgang! Stro laden was immers jarenlang zwaar handwerk. Heel vroeger bleef er na de graanoogst helemaal geen stro achter op het land, het ging met halm en al naar binnen en werd later, in de winter als het rustiger was, gedorst. Maar toen de maaidorser zijn intrede deed, kon maaien en dorsen in 1 werkgang. Alleen dat stro, dat bleef op het land liggen. Een balenpers perste het samen tot balen van ongeveer 1 meter lengte, maar veel boeren staken de balen daarna alsnog handmatig op de wagen om ze op de boerderij in de opslag te stoppen. De transporteur maakte een eind aan dit buffelen. Het idee kwam overwaaien uit Amerika.

Op arbo-hoogte aangeleverd

Op de foto zat hij aan de zijkant van de trekker gekoppeld en reed mee over het land. De chauffeur stuurde hem tegen de balen aan. Die werden vervolgens door de pinnen in de draaiende transportband omhoog getrokken. Bovenaan zat een soort draaiplateau, hier bogen de balen af. De balen die erachteraan omhoog kwamen drukten de bovenste baal eraf, op de platte wagen. De stapelaars konden de baal er ook zelf afpakken, hij werd als het ware op arbo-hoogte aangeleverd. Er waren ook transportbanden waar men de balen zelf oplegde. Dat was iets meer werk maar altijd nog minder dan handmatig al die gewichten omhoog te steken.

Dit artikel is te lezen in Boerderij 50 van dinsdag 10 september en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen