Jaren 80: exportvaarzen niet aan te slepen

De foto hieronder is gemaakt in 1981. Fokvaarzen worden ingeladen om op weg te gaan naar Koeweit. In die jaren was de export van fokvee big business.

_{Lees verder onder de foto}

In 1995 werden door CRV in totaal ruim 51.000 exportcertificaten afgegeven, daarna liepen de aantallen terug. In plaats daarvan gingen vaker sperma en embryo’s de grens over. Dit werd een miljardenbusiness. – Foto: Misset

FH-debacle

Het was een kroon op het werk van fokkers die een flinke dreun hadden gekregen van het FH-debacle. De Nederlandse Fries-Hollandse koe was jarenlang op uiterlijk gefokt, waardoor het een klein, compact koetje bleef dat maar heel gewoontjes melk gaf. Kruisingen met de FH in Amerika leverde Holsteins op die veel meer produceerden. Daardoor was het in 1970 gedaan met het Nederlandse exportsucces.

Fokkers herpakten zich echter snel. Ze kruisten in met de ‘grote Amerikaanse rassen’. Met resultaat. De melkproductie steeg snel en de export nam weer toe.

Rijke sjeiks

Het Midden-Oosten was een nieuw afzetgebied. Onder boeren deden verhalen de ronde dat rijke sjeiks in de onmetelijke woestijnen bezig waren enorme bedrijven op te zetten. Het Nederlandse melkvee paste goed in die ambities, vaarzen waren niet aan te slepen.

_{Lees verder onder de video}

Het waren de jaren dat vertegenwoordigers van bijvoorbeeld Cavee Coveco, onderdeel van Coveco dat later opging in Dumeco en later Vion werd, melkveebedrijven langs gingen met maar 1 vraag: heb je nog vaarzen voor de export? Telefoonteams werden opgezet om boeren te bellen met dezelfde vraag: heb je nog vaarzen voor de export?

Koeweit was een grote afnemer maar ook landen als Libanon, Marokko en Turkije trokken aan de Nederlandse koe. Duizenden gingen erheen, meestal per vliegtuig.