1958: goed schudden met rammelende vorkjes

Voor een vorkjeschudder was 4 km/uur een mooie snelheid, aldus het instituut voor landbouwtechniek in Wageningen in 1958. Zo was per uur 1 hectare te doen. – Foto: Misset

Deze foto van het schudden van gras is gemaakt in 1958. Op de achtergrond staan 2 mensen iets op te schrijven; waarschijnlijk betrof het een demonstratie. Daar zal de vorkjesschudder ongetwijfeld goed uitgekomen zijn; hij is in de jaren na de Tweede Wereldoorlog veel gebruikt.

Gelijkmatige beweging

Op de foto is goed de krukas te zien die de vorkjes in beweging zet. Die as werd aangedreven door de loopwielen. De stangen met vorkjes waren op zo’n manier ten opzichte van elkaar gezet dat de vorkjes precies achter elkaar aanliepen. Zo werd het hooi mooi gelijkmatig achterwaarts en omhoog gegooid.

Snelheid

Om het gras zo goed mogelijk op te pakken, hadden de vorkjes een knik in de vorm. Hoe ver het gras werd weggeworpen, hing verder af van de snelheid van het paard. Liep dat hard, dan draaiden de vorkjes als een dolle en vloog het gras omhoog. Liep het langzaam, dan ging het schudden ook rustiger. Tenzij er een flinke wind stond, dan vlogen de plukken gras alsnog in het rond. Bij vrijwel droog hooi werd schudden op deze manier dan ook afgeraden, omdat het bladverlies tot gevolg had. In dat geval volstond het om het hooi alleen te keren. Daar waren andere werktuigen geschikter voor, zoals een trommelschudder.

Historisch landbouwwerktuig

Vandaag de dag behoren vorkjesschudders tot de historische landbouwwerktuigen. Soms worden er nog demonstraties mee gereden. Een modern paard moet dan wel eerst wennen aan het rammelende geluid van de vorkjes.

Bekijk over dit onderwerp deze video.

Dit artikel is te lezen in Boerderij 37 van dinsdag 11 juni en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen