Opvolger Laurens: ik ben zeker geen volger
Laurens den Hertigh volgt zijn eigen pad. ‘Ik doe niet wat een ander vindt dat ik moet doen.’
Opvolger Laurens den Hertigh (26) in Klaaswaal (Z.-H.) doet samen met 2 personeelsleden het meeste dagelijkse werk. Zijn vader is 72; hij doet de administratie en springt indien nodig met Laurens’ moeder bij.
Als ik het bedrijf overneem, verander ik:
“Niets. Ik zit nu 7 jaar in maatschap; wat ik wilde veranderen, is al doorgevoerd. Zo heb ik de verpakkingslijn van knolselderij uitgebreid en een eigen automatische plantmachine aangeschaft. Daar liep ik jaren geleden tegenaan en toen ben ik ermee begonnen. Ik wil liefst zoveel mogelijk zelf doen. De loonwerker komt alleen nog om aardappels te rooien. Het voordeel van werkzaamheden zelf doen, vind ik dat je de juiste momenten kunt pakken.”
Mijn grote voorbeeld is:
“Mijn vader. Zijn manier van ondernemen spreekt me aan. Hij heeft altijd een beetje anders dan anderen gedacht, buiten de begaande paden om. In zekere zin heb ik dat ook wel, ik doe dingen waarvan ik denk dat ze goed zijn en niet omdat een ander vindt dat ik ze moet doen. Ik ben zeker geen volger.”
Het mooiste werk vind ik:
“Een lastige vraag is dit. Ik geniet namelijk van vrijwel alle werkzaamheden, van poten maar ook het rooien. Misschien dat ik gewasverzorging en oogsten toch wel het allermooiste vind, dan zie je waar je voor bezig bent.”
Ik heb een hekel aan:
“Onkruid wieden. Het gaat bij ons deels mechanisch en deels met de hand en ik vraag de medewerkers om het te doen.”
Als ik een miljoen win in de loterij, dan:
“Investeer ik dat in grond. Een paar hectare erbij kan altijd, al is het geen doel op zich.”
Over 5 jaar:
“Hoop ik dat de maatschappij weer een beetje terug op aarde is, want zoals het nu gaat, is het niet fijn. Mensen uit de stad regeren over wat er op het platteland gebeurt en allerlei berichten over landbouw worden gebaseerd op emoties en niet meer op feiten. Zo zijn ook de neonics verboden, terwijl er nog geen goed alternatief is. Ik ben helemaal niet tegen biologisch, die kant gaat het waarschijnlijk toch op, maar we moeten als boeren wel de ruimte krijgen om dingen uit te vogelen. We zijn altijd goed geweest in ons aanpassen, maar dat kost tijd. Emoties zijn juist snel en ad hoc, daar kun je niet tegenaan boeren.”
Dit artikel is onderdeel van de rubriek De opvolger. Ook meedoen? Mail je naam, leeftijd, soort bedrijf en telefoonnummer naar margreet.welink@misset.com.