1961: soms wemelde het van de ratten

Op sommige bedrijven wemelde het ervan. Ze kwamen af op afval, oogst, restjes voer en zelfgemaakte producten als kaas, boter en worst. – Foto: Misset

De foto is gemaakt in 1961 en stond bij een artikel over rattenbestrijding. De belangrijkste tips hierbij kwamen neer op het aanschaffen van katten en honden, met name terriërs. Voer moest afgesloten bewaard worden, vee moest niet te veel krijgen, zodat geen restjes in de bakken bleven staan en, hier werd het vingertje geheven, boeren moesten deuren achter zich dichtdoen in plaats van ze altijd maar open te laten staan.

Ratten bestrijden

Het viel niet mee om de ratten de baas te worden, het zijn slimme dieren. Bestrijden lukte pas echt goed toen verdelgingsmiddelen op de markt kwamen. Boeren konden kiezen uit een hele waslijst aan middelen, voorzien van een afschrikwekkend doodshoofd. Op de lijst stonden onder meer thalliumsulfaat-, zeeajuin- en fosformiddelen. Het betrof vrijwel allemaal maaggiffen. Ze waren er in allerlei vormen, zoals tabletten, pasta’s, poeders en korrels. De merknamen waren tamelijk ludiek, denk aan Dodencirkel, Doramu (doodt ratten en muizen), Rado (rattendood), Antirat en Finirat.

Zeeajuin werd het meest gebruikt; tarwekorrels met een giftige coating. Ze moesten in lokaas en dat moest in krantenpapier tegen een kist of plank gespijkerd. Zo konden de ratten er niet mee gaan slepen.

Inmiddels zijn de meeste van de oude middelen verboden en zijn ratten massaal resistent tegen een keur aan gifstoffen.

Dit artikel is te lezen in Boerderij 31 van dinsdag 30 april en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen.