‘Wankel vlot’

Er beweegt iets, ligt er een koe in de sloot? Het blijkt iets anders te zijn.

Ligt daar een koe in de sloot? Dat kan toch niet waar zijn, de koeien staan nog allemaal op stal. Toch zie ik iets van hetzelfde formaat bewegen. Als ik ernaartoe loop, blijkt het een vlot te zijn. Een vlot met kinderen. Dat heb ik hier nog nooit gezien! Straks vallen ze nog in het koude water.

Ik moet om mijn bezorgde gedachte lachen, want gisteren beklaagde mijn man zich nog over het feit dat kinderen tegenwoordig van die watjes zijn. Ze willen niet meer naar buiten en beleven hun avonturen liever virtueel. Net als iedereen worden kinderen verleid en opgeslokt door beeldschermen. En dan zijn er natuurlijk nog de ouders, die fanatiek over hun kroost waken.

Kinderen naar buiten krijgen

Ik sprak laatst iemand van natuur- en milieueducatie. Haar missie is om ieder kind naar buiten te krijgen. Daar heeft ze allerlei leuke programma’s voor bedacht, die vooral door scholen worden uitgevoerd. Zo komen de kinderen nog eens op een boerderij bijvoorbeeld. Dat vinden ze best leuk hoor. Maar om nu zelf naar een boer te fietsen, of door een weiland te lopen …

Dan zie ik het vlot angstwekkend naar 1 kant overhellen. De grootste jongen van de 3 begint instructies naar de anderen te schreeuwen.

“Hallo!” meng ik me in het tumult, “Wat doen jullie daar?”

“Niks!” roepen ze in koor terug.

“Passen jullie wel op?”

“Ja hoor.”

Ik erger me aan mezelf: echt zo’n stom praatje waar kinderen niets mee kunnen.

Ik kijk toe hoe ze met van planken gemaakte peddels het vlot proberen voort te bewegen. Hun broeken zijn nat, maar dat lijkt ze niet te deren. Ik besluit ze met rust te laten.

Spelen op de boerderij

De mooiste herinneringen van mijn jeugd gaan over buiten spelen. En spelen op de boerderij in het bijzonder. Mijn vader was timmerman, maar ik kon mijn hart ophalen bij een vriendinnetje, een boerendochter. Daar was altijd iets te beleven. Als ik weer thuis kwam, wilde ik niet onder de douche, want ik rook zo lekker, vond ik zelf. Mijn moeder was een andere mening toegedaan. Toch vond ze het prima dat ik me als een boerenkind gedroeg.

Als ik eraan terugdenk, verbaas ik me dat er niet meer ongelukken gebeurden

Misschien was dat anders geweest als ze wist wat ik allemaal uitspookte. We deden namelijk heel gevaarlijke dingen. Als ik eraan terugdenk, verbaas ik me dat er niet meer ongelukken gebeurden. We reden mee in de opraapwagen, liepen over de hanebalken, slingerden aan pickup-touwen boven de stal, groeven hele gangenstelsels onder het hooi …

Vrijheid

Wat was het heerlijk om zonder toezicht van volwassenen rond te zwerven en te doen wat in je opkwam! Ik gun de kinderen van nu die vrijheid ook zo. Aan de andere kant: kun je missen wat je nooit ervaren hebt?

Dan begint het te regenen en loop ik snel naar huis. Op de stoep tuur ik nog even over de weilanden, waarboven donkere wolken zich samenpakken. De jongens kan ik niet meer zien.