Foto: Ruud Ploeg BoerenlevenAchtergrond

‘Waarom Polen inschakelen? Wij zetten asielzoekers in’

Samen wonen en werken op hetzelfde erf, wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw? Bert en Sjoukje de Feijter in Emmeloord (Fl.) vertellen wat het voor hen betekent.

Bert

“Toen we steeds meer met losse arbeidskrachten uit het asielzoekerscentrum gingen werken, werd ik gék van de loonadministratie. Ik zei tegen Sjoukje: het wordt tijd dat jij dat oppakt. Voor de asielzoekers waarmee we werken, is het goed om een ritme te hebben, iets te doen te hebben en meer dan € 50 per week te besteden te hebben. Waarom Polen inschakelen als er dichtbij 1.000 mensen zijn die niks te doen hebben?”

“Vorig jaar hebben Sjoukje en ik elkaar niet veel gezien in de zomer, toen ik zo’n 12 weken dag en nacht bezig was met beregenen. ’s Zomers zien we elkaar sowieso al niet veel. Bloemkolen snijden en poten moet op de dag nauwkeurig, dat vergt veel van je. We hebben dan ook veel personeel, 10 man in de bloemkolen en 10 man in de wiedploeg. Ik zorg voor de koffie en het verplaatsen van de wc‘s. In de zomer is het hier gewoon erg druk, dan bel ik weleens als ik geen tijd heb om te eten: maak je even een trommeltje klaar?

Om niet alleen maar aan het werk te zijn, heb ik wat bestuursfuncties bij de kerk, stichting Faunabeheer Flevoland en de ijsbaan. De jongens voetballen en ik ben wedstrijdsecretaris van de voetbalvereniging.

Ik vind dat Sjoukje en ik een sterk koppel zijn

Nu de kinderen groter worden en wat kunnen bijverdienen op de boerderij, zie ik ze vaker. Dat biedt perspectief voor meer binding. Maar ze zijn altijd blij als het weer november is. Dan hebben we veel tijd voor het gezin, gaan dagjes weg en lekker skiën.

Ik vind dat Sjoukje en ik een sterk koppel zijn, geen gemopper of irritaties, zelfs niet als het druk is. Wij zijn van het type dat kijkt naar wat we wél hebben.

Als ik naar Sjoukje kijk dan zie ik een vrouw met ongelofelijk veel doorzettingsvermogen. Dat begon al met ons eerste kind dat niet aan de borst wou: ik had al lang de fles gepakt, maar Sjoukje niet, die zette door. Op dit moment begeleidt ze de oudste intensief voor school. Hoeveel tijd ze er wel niet in stopt … Sjoukje houdt wel van wachten tot het laatste moment, dus gaat de btw-boekhouding altijd op de laatste dag de deur uit. Dan zegt ze: mooi op tijd, we hadden nog een uur!”

Sjoukje

“We kennen elkaar van een schuurfeest in Luttelgeest, het dorp waar we ons nu ook nog op oriënteren. Wij houden van de dorpscultuur. Onze kinderen gaan er naar school, sporten er en wij gaan er naar de kerk. Kortgeleden raakten vrienden van ons dakloos door een brand. Ze logeerden 3 weken bij ons, waardoor we hier met z’n twaalven woonden. Het hele dorp stond klaar en ontzorgde ons: boodschappen werden gehaald, eten werd gebracht. Die vrienden zijn zelf ook heel sociaal, dat krijg je terug. Dat sociale is waarom wij ons bij de dorpsgemeenschap aansluiten. Het was zo hard om te zien dat het meisje van 16 niet meer had dan de kleren die ze droeg, maar toen we samen gingen shoppen en de natte fotoalbums probeerden te drogen, werd het toch ook weer gezellig.

Ik heb geen agrarische achtergrond, maar Bert heeft me erbij betrokken en zo ben ik langzaam in het bedrijf gerold. Ook toen ik nog elders werkte, voelde het bedrijf al als van ons samen. Toen onze zoon geboren werd, stapte ik in de vof. Het bedrijf werd steeds groter en intensiever en ik kreeg meer kinderen. We namen steeds meer vreemd personeel aan en ik werd het vaste aanspreekpunt, van ziektemelding tot afspraken. Het omgaan met mensen vind ik leuk. De arbeidskrachten uit het asielzoekerscentrum melden zichzelf aan. Ik maak kennis, regel de contracten en leg uit wat de bedoeling is. Op de boerderij help ik mee met wieden en het bestickeren van de bloemkolen.

Als we kamperen, hoop ik dat Bert meer dan 2 dagen langskomt

Wij houden wel van een druk leven en hebben eigenlijk weinig strubbelingen. Ook niet als het druk wordt. Als Bert druk is, ben ik dat ook. Het gezin is in de zomer voor mij. Als er iets is, dan is het dat we elkaar in de zomer te weinig zien. Dan kampeer ik 2 weken met de kinderen en hoop ik dat Bert meer dan 2 dagen langskomt.

Bert heeft altijd de goede mensen op de juiste plek staan, dat vind ik knap. Hij schakelt snel. Opruimen is niet zijn sterke punt: het kantoor is of door mij opgeruimd, maar dan kun je niks terugvinden, of het is een grote rommel, en dan kan alleen Bert er iets in terugvinden.”

Dit artikel is te lezen in Boerderij nr. 25 van 19 maart 2019 en is onderdeel van de rubriek Man & Vrouw

Beheer
WP Admin