Boerin Ingrid: duurzame keuze moet van binnenuit komen

“Als iemand me 25 jaar geleden had gezegd dat ik nu in de gemeenteraad zou zitten, dan had ik diegene voor gek verklaard. Maar dingen lopen vaak anders dan je van tevoren denkt dat het zal gaan.” Ingrid moet erbij lachen en pakt de thee aan die Nanne brengt, voor hij in overall naar achteren verdwijnt.

Ze begint aan haar verhaal en vertelt dat ze binnen het bedrijf de taken in grote lijnen hebben verdeeld. Zij doet de vleeskuikens, de administratie doen Nanne en zij gezamenlijk. Hun zoon werkt deels bij Dacom en deels op het gezamenlijke bedrijf. Het landwerk doen ze allemaal zoals het uitkomt. Qua kippen willen ze op termijn naar een ster met uitloop.

Belang van duurzaamheid

Ingrid benadrukt dat ze duurzaamheid belangrijk vindt: “We zijn hier niet om de grond en de aarde uit te mergelen. Je moet je bewust zijn van wat je doet en waarom je dat doet.” Zo hebben Nanne en zij 10 jaar geleden een biogasinstallatie gebouwd voor hun kippenmest. Daar zijn ze mee gestopt, de installatie moet worden gerenoveerd en dat kan niet meer uit. “Jammer. Vanuit het CO₂-oogpunt is het zeker een goed systeem. En ik heb er ook geen tel spijt van gehad dat we de biogasinstallatie hebben aangelegd. Toen we ermee begonnen, hoorden we vaak dat we moesten wachten tot de ontwikkelingen verder waren, dat het nog te vroeg was. Maar er moeten altijd mensen zijn die de eerste modellen in hun bedrijf gebruiken. Zo komen de techniek en bedrijfsontwikkelingen verder.”

Bewust en duurzaam ondernemerschap

Maatregelen die je neemt of duurzame bedrijfskeuzes moeten van binnenuit komen, vindt ze en niet alleen omdat ze zijn opgelegd. “Ook nieuwe dingen beginnen omdat je er in gelooft, dat hoort bij bewust en duurzaam ondernemerschap. En ja, dan kan het soms een keer anders lopen dan je vooraf dacht. Dat hoort erbij. Zolang je je maar bewust bent wat je doet en waarom je dat doet.”

Het is belangrijk de moeite te nemen je passie en interesse te vinden

Deze houding heeft Ingrid naar ze hoopt ook meegegeven aan de kinderen, gecombineerd met het besef dat je moet doen wat je leuk vindt en dat je daar soms net even wat meer moeite voor moet doen. “Natuurlijk moet je werken, maar doe op zijn minst dat werk dat je ligt. Ik vind het jammer als iemand naar de school om de hoek gaat omdat die zo lekker dichtbij is. Het is belangrijk de moeite te nemen je passie en interesse te vinden en die dan ook te gebruiken!”

Kun je meer? Dat was de constante vraag aan iedereen

Als voorbeeld noemt ze de HAS in Dronten waar ze een aantal jaar als onderwijsassistent heeft gewerkt. Zowel personeelsleden als leerlingen werden daar constant gepusht verder te kijken dan dat wat ze op dat moment deden. “Kun je meer? Dat was de constante vraag aan iedereen. Zo groeiden veel leerlingen en personeelsleden in zelfvertrouwen en ambitie. Ik ben er op een gegeven moment ook les gaan geven en had een geweldige invulling van mijn baan.”

Emancipatieraad

In 1994 werd Ingrid gevraagd voor de emancipatieraad van de gemeente Stadskanaal. “Toen zaten daar in mijn ogen voornamelijk oudere, socialistische vrouwen. De meesten waren echt heel fel emancipatoir, terwijl ik het als een vanzelfsprekendheid zag dat je als vrouw gewoon aan het werk ging. Ik snapte hun boosheid, hun felheid niet en denk dat dat een generatieverschil was dat je nu amper meer tegenkomt.”

Via de emancipatieraad rolde Ingrid de gemeentepolitiek in. Na 18 jaar is ze nog steeds enthousiast over de verscheidenheid aan onderwerpen. “Van gezondheidszorg tot het straatbeeld, scholen en verkeerssituaties; alles komt voorbij. Erg interessant! Je verdiept je toch overal meer in dan gemiddeld.”

Rustpunten zelf inbouwen

Het raadswerk kost haar gemiddeld 15 uur per week, vooral in de avonden. Het is een functie die naar haar zeggen goed met het bedrijf te combineren is. “Je moet er alleen wel aan denken dat er genoeg tijd overblijft om te slapen. Korte nachten maken moet geen standaard worden. Ik vond het vroeger belangrijk dat de kinderen niet in een leeg huis kwamen. We dronken ’s middags altijd even wat met elkaar en hoorden elkaars verhaal aan. Daarna gingen zij huiswerk maken en ik weer naar het land. Dat zijn goede rustpunten, anders vlieg je jezelf voorbij. Dergelijke punten moet ik nu zelf inbouwen.”